روزنامه گل
پرسپولیس یحیی گلمحمدی، پیکان مجتبی حسینی را برده و یک دنیا شایعه درست شده در مورد این که شاگرد سابق به استادش راه داده است. چرا؟ چطور؟ با چه منطقی؟ فقط یک هزارم درصد فکر کنید تهمتی که میزنید ناراوا باشد؛ چه جوابی برای خدا، برای محکمه وجدان دارید؟ اصلا اخلاق را میفروشید که با آن چه بخرید؟ یک قهرمانی که شاید دو فردای دیگر هیچکس یادش نماند؟
گفتیم که بحث این تیم و آن تیم نیست و بین پرسپولیسیها هم اتهامزنی کور به مربی و بازیکن استقلالی زیاد دیده میشود. صددرصد فوتبال ایران ناپاکیهایی دارد، اما چرا فکر میکنیم تیم دوم جدول با سابقه پنج قهرمانی پیاپی نباید بتواند تیم هفتم جدول را با یک مشت بازیکن دهه هشتادی شکست بدهد؟ کجای این داستان عجیب است؟ مگر استقلال در بازی رفت لیگ سه گل به همین پیکان نزد؟ آمار نشان میدهد پرسپولیس در تاریخ لیگ برتر هیچ تیمی را به اندازه پیکان نبرده است؛ حالا چطور ممکن است یکی از این بردها این همه حرف و حدیث درست کند؟
مجتبی حسینی میگوید شماره موبایلش را پخش کردهاند و کرور کرور فحش رکیک برایش میفرستند. از خدا نمیترسید؟ از خودتان شرم نمیکنید؟ حتما در این فوتبال تبانی و زد و بند داریم، اما اگر این یکی جزو آنها نبود، جواب این شستن و بردن آبروی بندههای خدا را چه میدهید؟ تا جایی که عقل گواهی میکند و تجربه نشان میدهد، همه مربیان لیگ جلوی پرسپولیس و استقلال انگیزه صدچندان دارند. همین یحیی گلمحمدی در آخرین تقابلش پرسپولیس را برد و به نیمکت این تیم رسید. ببازند که چه بشود؟ که مردم بگویند عجب مربی بیعرضه و ناتوانی است؟ بس کنید سر جدتان.
#یادداشت #اختصاصی گل