روزنامه گل- آقا اصلا یحیی گلمحمدی بهترین مربی تاریخ فوتبال جهان است و پرسپولیس هم عالی و بینقص بازی میکند. همین اول کار ما اینها را پذیرفتیم و هر دو دستمان را بالا گرفتیم، اما انصافا این میزان تعریف و تمجید حمید مطهری از یحیی در سطح رسانهها، دیگر دارد لوس و اعصابخردکن میشود. محال است مصاحبهای از مطهری پیدا کنید که در آن اسمی از سرمربی پرسپولیس برده نشده باشد. عموما هم این نام بردنها در کنار الفاظ ستایشآمیزی است که کمکم دارد از حد و مرز خارج میشود.
این تنها بخش کوچکی از جملهها (یا مضامین) استفاده شده از سوی حمید مطهری در مورد سرمربی پرسپولیس است: «فوتبال ایران باید قدر یحیی گلمحمدی را بداند»، «یحیی گلمحمدی پپ گواردیولای فوتبال ایران است»، «بعضیها از نجابت یحیی گلمحمدی سوءاستفاده میکنند»، «حواس فوتبال ایران باید به یحیی گلمحمدی باشد»، «من و یحیی گلمحمدی خیلی از حرفهای دیاباته لذت بردیم و از او ممنونیم»، «اخراج یحیی گلمحمدی از کنار زمین اصلا صحنه قشنگی نبود»، «یحیی گلمحمدی دیگر چطور باید ثابت کند کار خوب ارائه میدهد؟»، «یحیی گلمحمدی با هنر و عشق خودش کار میکند» و... آقا خفه کردید ما را. هیچ چیز زیباتر از هماهنگی و صمیمیت بین اعضای کادر فنی نیست. احترام گذاشتن دستیار به سرمربی هم عالی است. همه اینها قبول، اما بس است دیگر. تحمل این همه ستایش یک نفر از مقام بالادستیاش واقعا دشوار به نظر میرسد. پرسش اینجاست که خود یحیی هیچوقت به مطهری نمیگوید بس است دیگر؟
برخی دستیاران در فوتبال ایران تکالیفی دارند که هیچ کجای دنیا مشابه ندارد. بعضیها فقط هستند که سرمربی از مدرکشان برای نشستن روی نیمکت استفاده کند، بعضیها مسوول دادن زدن هستند، بعضیها باید وسط ضد حمله حریف توپ را به سمت زمین شوت کنند، بعضیها وظیفهشان این است که بروند در نشستهای خبری و حرفهای سرمربی را بزنند... در پرسپولیس اما به نظر میرسد دستیار در کنار کارهای عادیاش باید از سرمربی تعریف هم بکند. دوست نداریم در مورد تمجیدهای مطهری از یحیی فکر بد کنیم، اما واقعا خسته شدیم. چشم؛ حواس همه ما به گلمحمدی هست. شما ول کن دیگر!