روزنامه گل - يك سال پيش در چنين روزهايي كرونا مشغول لغو كردن و به تعويق انداختن مسابقات در رشتههاي مختلف بود. اتفاقي كه گريبان اسكي را هم گرفت و اهالي اين رشته را در شرايط سخت قرار دارد. با اين حال پس از گذشت ماهها، تيم ملي سرانجام حضور در مسابقه بينالمللي را تجربه كرد و راهي قهرماني جهان به ميزباني ايتاليا شد.
اسكيبازان ايران در حالي به كشور چكمه رفتند كه نتوانسته بودند تمرين زيادي داشته باشند. فاصله نزديك برگزاري انتخابات فدراسيون تا اعزام به ايتاليا و مهمتر از همه شرايط كرونا فرصت زيادي را براي تمرين در اختيار اسكيبازان قرار نداد. از سوي ديگر آنها با توجه به قوانين سختگيرانه ميزبان فرصت بسیار محدودی برای تمرین و آشنایی با شرایط مسابقات داشتند. بنابراين كسي از اسكيبازان ايران انتظار نتيجه خارقالعادهاي را نداشت اما با اين حال در اين مسابقات دو اتفاق مهم رقم خورد كه نشان ميدهد اسكي ايران پتانسيلهاي خوبي دارد و با توجه و حمايت ميتوان به آينده اميدوار بود.
ملیپوشان ایران با ترکیب پوریا ساوهشمشکی، سیدمرتضی جعفری، بهنام کیاشمشکی، نیما بها، عاطفه احمدی، مرجان کلهر، فروغ عباسی و صدف ساوهشمشکی و با سرمربیگری باقر کلهر عازم رقابتهای قهرمانی جهان شدند.
اولين شوك پاي پرواز
همانطور كه پيش از اين «گل» در گزارشي مفصل به ماجراي ممنوعالخروجي سميرا زرگري پرداخته بود، بايد گفت اين اتفاق پاي پرواز اولين شوك به تيم ملي بانوان را وارد كرد. زرگري زمان اعزام تيم متوجه شد كه توسط همسرش ممنوعالخروج شده و به همين دليل نتوانست شاگردانش را در پيست ايتاليا همراهي كند. او درنهايت روز گذشته لب به سخن گشود و ابراز اميدواري كرد كه قانون خروج از كشور براي زنان تغيير كند. همچنين اين اتفاق باعث شد كه پويشي راه بيفتد و براي اصلاح قانون خروج از كشور بانوان متاهل، امضا جمع شود. اين كمپين توسط نيلوفر اردلان آغاز شد كه خودش پيش از اين به خاطر ممنوعالخروجي نتوانست تيمش را در تورنمنت آسيايي همراهي كند.
مصدوميت جدي جعفري
يكي ديگر از اتفاقاتي كه در اين مسابقات افتاد، مصدوميت سيدمرتضي جعفري بود. جعفري كه در مانش اول مارپيچ بزرگ نتوانست مسير مسابقه را به پايان برساند، باقي روزهاي حضورش در ايتاليا را به درمان پرداخت. مصدوميت جعفري تا حدي جدي است كه او نتوانست در رقابتهاي مارپيچ كوچك شركت كند. طبق گفته پژمان مزینانی سرپرست تیم ملی اسکی آلپاین ادامه درمان جعفري در ايران پيگيري خواهد شد اما آنطور كه پيداست او تا چندين هفته نميتواند سراغ اسكي بيايد.
كار بزرگ احمدي در مارپيچ بزرگ
در پایان مسابقات مارپیچ بزرگ قهرمانی جهان، عاطفه احمدي و بهنام كياشمشكي بهترين زمان را ثبت كردند. احمدي با زمان ۳ دقیقه و ۱۰ ثانیه و ۳۳ صدم ثانیه چهل و ششم شد و بهنام کیاشمشکی در پایان دو مانش رقابتهای مقدماتی مارپیچ بزرگ با ثبت زمان زمان ۲ دقیقه و ۳۶ ثانیه و ۲۶ صدم ثانیه جایگاه ۶۹ این مسابقه را کسب کرد. البته احمدي در رقابتهاي مارپيچ بزرگ اتفاق ويژهاي را رقم زد و به عنوان اولین بانوی ملیپوش اسکی آلپاین ایران موفق شد به مانش دوم اين مسابقات راه پيدا كند. همچنين فروغ عباسي هم با ثبت زمان یک دقیقه و ۳۶ ثانیه و ۸۰ صدم ثانیه در مانش نخست موفق به راهیابی به مانش دوم این مسابقات نشد.
بهترين جايگاه به نام پوريا خورد
يكي ديگر از اتفاقات مهم اين مسابقات اين بود كه پوريا ساوهشمشكي كاپيتان تيم ملي آلپاين توانست با قرار گرفتن در جایگاه چهل و یکم مسابقات مارپیچ بزرگ بهترين جايگاه ايران در ادوار مسابقات مارپيچ بزرگ قهرماني جهان را به دست بياورد. او در حالي اين جايگاه را به دست آورد كه در يكي از فنيترين و يخيترين پيستهاي مسابقات اسكي كرد.
كاپيتان آلپاين در رقابت با صد اسكيباز حاضر در مرحله نهايي، با ثبت زمان یک دقیقه و ۴۰ ثانیه و ٧٣ صدم ثانیه در مانش دوم و ثبت زمان سه دقیقه و ۱۶ ثانیه و ۵۱ صدم ثانیه در مجموع دو مانش عنوان چهل و یکم را کسب کرد.
چهلودومي كلهر در مارپيچ كوچك
در پایان مسابقات مقدماتی مارپیچ کوچک مردان بهنام کیاشمشکی با ثبت زمان مجموع یک دقیقه و ۵۱ ثانیه و ٢۵ صدم ثانیه در جایگاه سی و چهارم قرار گرفت و نیما بها با ثبت زمان مجموع یک دقیقه و ۵۴ ثانیه و ٢۴ صدم ثانیه در جایگاه سی و ششم ایستاد. پوریا ساوهشمشکی هم موفق به اتمام مانش اول نشد. در پایان مانش اول بهنام کیاشمشکی سي و دوم و نیما بها سی و سوم شده بودند. مسابقه نهایی مارپیچ کوچک مردان ديروز برگزار شد.
در بخش بانوان هم مرجان کلهر عنوان چهل و دوم را به دست آورد و فروغ عباسی چهل و سوم شد. عاطفه احمدی دیگر ملی پوش ایران موفق به اتمام مانش اول نشد و از دور مسابقات کنار رفت و صدف ساوهشمشکی نیز به دلیل مصدومیت نتوانست در مسابقه شرکت کند. در پایان مانش اول عباسی در جایگاه ۵٩ قرار گرفته بود و کلهر در جایگاه ۶۰ ایستاده بود.
زرگري: كميته المپيك قول كمك داد
سمیرا زرگری، سرمربی تیم بانوان در مورد عملکرد دختران اسکیباز در قهرمانی جهان گفت:«بدنسازی آنها در زمان قرنطینه و ارتباطمان مجازی بود، با این حال خیلی خوب کار کردند اما پیستها به خاطر شیوع کرونا دیر باز شدند و شرایط تمرین نداشتیم، حتی مجبور شدیم به پیست پولادکف شیراز برویم و دو هفته تمرین کنیم. زمانی که اردوی شیراز را آغاز کردیم چندین مسابقه جهانی برگزار شده بود در حالی که اسکیبازان ایران هر سال به اروپا میرفتند و مدتی تمرین میکردند. همچنین شرایط یخ پیستهای مسابقات جهانی را در ایران نداریم و دختران روز قبل از مسابقه حتی یک دور هم اسکی نکرده بودند.»
وي افزود:«فدراسیون باید یک پیست اختصاصی برای تیم ملی درست کند و روی آن آب بپاشد که شرایط پیست مثل کشورهای اروپایی شود تا ورزشکارانمان در مسابقات برونمرزی خیلی اذیت نشوند. صدف ساوهشمشکی خیلی خوب اسکی میکرد اما فشار یخ به حدی زیاد بود که در اواسط مسیر ACL او آسیب دید. صدف در مارپیچ بزرگ یکی از خوش تکنیکترین ورزشکاران ایران است.»
سرمربی تیم ملی اسکی آلپاین زنان در مورد اینکه عاطفه احمدی موفق به اتمام مسابقه خود در مارپیچ کوچک نشد، در حالی که در مارپیچ بزرگ به عنوان اولین زن ایرانی به دور دوم رسیده بود، گفت:«وزن عاطفه عقب افتاد و تعادلش بهم خورد. پاهایش به گونهای پیچ خورد که تا یک ساعت استرس داشتم و میگفتم آسیب دیده است اما بدنسازی خوبی داشت و آسیب ندید. هر کسی آنگونه زمین میخورد پایش میشکست اما برای عاطفه اتفاقی نیفتاد و این نشان دهنده پیشرفت دخترانمان است. او یکی از ورزشکاران آیندهدار است و اگر برنامهریزی دقیقی برایش انجام شود، راحت میتواند نزدیک به ۳۰ نفر برتر جهان قرار بگیرد. تمریناتش را برای من فرستاده که مثل اروپاییها در یخ تمرین میکند. از طرفی این اتفاق در ورزش اسکی طبیعی است و نفرات اولی داریم که به خط پایان نرسیدهاند.»
چشم جهان به دختران ايران
زرگری ميگويد انتظاراتش از شاگردانش برآورده شده:«همین که میبینم تکنیک آنها در سطح اروپاییها شده، برایم کافی است. نتیجه کارم را دیدم و در سالهای آینده هم خواهم دید.
سرمربی تیم ملی در مورد نحوه ارتباط خود با دختران اسکیباز گفت:در پیست، در حال مسابقه، قبل از بازی، شب موقع خواب، صبح وقتی بیدار میشدند، در تمام این اوقات با آنها از طریق تماس تصویری ارتباط داشتم و سعی میکردم انرژی برایشان بفرستم. خوشحال بودم نهتنها ایران بلکه یک دنیا چشمشان به این دختران بود و خیلی از این ماجرا خوشحال شدم.»
توجه به خاطر حواشي؟
او در پاسخ به این سوال که آیا این توجه به خاطر حواشی ناشی از ممنوعالخروجی شما بوده است؟ گفت:«شاید کسی اسکی دختران ایران را نگاه نمیکرد اما الان معلوم شد که آنها چقدر تلاش میکنند. خیری بود و از این بابت خیلی خوشحال هستم.»
چهار شب بيخوابي
زرگری در مورد احساسش از اینکه در مسابقات حضور نداشت، گفت:«چهار شب است که نخوابیدهام. استرسی که داشتم خیلی بیشتر از زمانی بود که در مسابقات حضور داشتم چون در کنار ملیپوشان نبودم و شرایط سخت بود اما بعد از هر سختی، آسانی است.»
او در پاسخ به این سوال که آیا هنوز زمان آن نرسیده که در مورد دلایل ممنوعالخروجیتان صحبت کنید؟ بیان کرد: از دفتر آقای صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک با من تماس گرفته اند و قول کمک دادهاند، منتظرم ببینم چه میشود. امیدوارم این قانون حداقل برای زنان و ورزشکارانی که در عرصههای بینالمللی فعالیت دارند، برداشته شود تا برای کشور افتخارآفرینی کنند. همچنین امیدوارم صدایم به گوش مسئولان رسیده باشد.»
كلهر:
مسئولان مسابقات به ما تبريك گفتند
در همين راستا باقر کلهر، سرمربی تیم ملی مردان درباره عملكرد شاگردانش در قهرماني جهان گفت:«مارپیچ بزرگ روز اول تمام شد و ورزشکاران خیلی خوب کار کردند، مخصوصا عملکرد پوریا ساوهشمشکی در فینال خیلی خوب بود، چون مسابقه مارپیچ بزرگ با سختترین شرایط، بالاترین سطح و بیشترین استاندارد برگزار شد. از طرفي شیب پیست خیلی زیاد و مسیر مسابقه خیلی طولانی بود و تا به حال چنین یخی را تجربه نکرده بودیم. همچنین بیشترین تعداد دروازه را داشت. به گونهای که مسئولان برگزاری مسابقات و فدراسیون جهانی در جلسه خود با تیمها به کشورهایی مثل ایران که از خط پایان هر دو مانش عبور کردند، تبریك گفتند.»
او ضمن رضايت از عملكرد مليپوشان ايران به شرايط متفاوت اسكي ايران با سطح جهاني پرداخت:«شرایط ما در ایران با آنچه در مسابقات تجربه کردیم، خیلی متفاوت است. البته از نظر سیستم تمرینی خوب بودیم و سعی کردیم در سطح قهرمانی جهان کار کنیم اما تمرین مفید ما ۲۰ روز بود و چند روزی درگیر کارهای خروجی ملیپوشان شدیم. علاوه بر این پیستها هم کمی دیر باز شدند و مهمتر از همه اینکه برف ما طبیعی، پودر و نرم است، در حالی که مسابقاتی که در سطح جهانی و المپیک برگزار میشود از یخ خیلی زیادی استفاده میکنند. در این سطح آب داخل پیست میپاشند و آن را میکوبند به گونهای که حدود نیم متر کف پیست یخ است.»