روزنامه گل- شاید هیچکس فکرش را هم نمیکرد اولین گل در جریان بازی پرسپولیس را در لیگ بیستم، آن هم چهار هفته بعد از شروع این مسابقات جلال حسینی به ثمر برساند. کاپیتان تمامنشدنی پرسپولیس اما در روزی که میرفت تا کار برای این تیم گره بخورد، با یک ضربه سر شجاعانه سرخپوشان را پیش انداخت و مقدمات یک برد پرگل و روحیهبخش را فراهم کرد. شاید اگر پرسپولیس در نیمه اول این بازی گل نمیزد، بازیکنانش در وقت دوم تحت فشار روانی به مشکل میخوردند. جلال اما خیلی به موقع کار را تمام کرد.
بعد از جدایی شجاع خلیلزاده، جلال حسینی به ناچار در تمام مسابقات به میدان رفته و ضمن کمک به حفظ دروازه تیمش، در چنین بزنگاهی در نقش گلزن هم ظاهر شده است. این عملکرد با توجه به سن و سال جلال به واقع جای تحسین دارد. او شمایلی کامل از یک بازیکن حرفهای و منضبط است؛ کسی که توانسته خودش را حفظ کند و سالیان طولانی در بالاترین سطح فوتبال ایران بدرخشد. اگر یک سر سوزن از حرفهایگری حسینی در وجود پیام صادقیان، محسن مسلمان یا خیلیهای دیگر بود، آنها هم میتوانستند بسیاری از غیرممکنها را ممکن کنند. با این حال گذشتن از لذتهای خاص دوران شهرت، آن هم در اوج دوران جوانی کار سختی است و هر کسی نمیتواند از عهده آن بر بیاید.
برای جلال خوشحالیم و امیدواریم او این 17 روز باقیمانده را هم در سطحی مناسب پشت سر بگذارد و در فینال لیگ قهرمانان آسیا به پرسپولیس کمک کند. او از آن دسته بازیکنانی است که آدم با خیال جمع میتواند به عنوان یک الگوی فنی و حرفهای کامل به جوانترها توصیه و معرفیاش کند.