روزنامه گل- بعد از قانون عجیب و غریب و جهان سومی ممنوعیت حضور بازیکنان خارجی در لیگ ایران، کلا 15 نفر از فصل قبل باقی ماندهاند و انگار همین تعداد اندک هم کافی است تا روح قانونگذار را خراش بدهد. هر هفته و بلکه هر بازی شاهد درخشش خارجیها هستیم؛ از گلزنیهای سریالی گادوین منشا تا همین ضربه کاشته تر و تمیز و استثنایی از هروویه میلیچ که گره بازی استقلال و ماشینسازی را باز کرد. میلیچ نیمه اول یک پاس تو در عالی هم داد که قائدی قدرش را ندانست. حالا اینکه بشار برای پرسپولیس، دیاباته برای استقلال، پریرا برای فولاد و کیروش استنلی برای سپاهان چقدر مهم هستند که دیگر نیاز به تکرار ندارد.
هفته پیش که منشا در بازی گلگهر و مس رفسنجان دبل کرد، محمد ربیعی سرمربی مس گفت: «اجازه تمدید قرارداد خارجیهای قبلی را هم نباید میدادند». خب راست میگوید. کلا خارجیها را بریزید توی دریا تا خیالمان راحت شود و با همین سطح کیفی بالای بازیکنان ایرانی، کنار هم از زندگی لذت ببریم! نه اینکه تا حالا خارجی به درد نخور و دلال شادکن نداشتهایم. نه؛ به اندازه موی سرتان از این دست مفتخورها داشتهایم، اما اگر بساط فوتبال دولتی جمع شود و هر باشگاهی از جیب خودش پول خرید بازیکن بدهد، بنجلها پشت خط میمانند و بازیکنان دارای کارنامه و کیفیت وارد میشوند. اینها به فوتبال ایران کمک میکنند، سطح مسابقات را بالا میبرند و حتی در لیگ قهرمانان آسیا هم کمکحال نمایندگان ما هستند. همین بشار در آسیا چقدر به پرسپولیس کمک کرد؟
مگر میشود با قدغن کردن جذب خارجیها، به زور کیفیت بازیکنان ایرانی را بالا برد؟ مگر قبلا که حضور دروازهبان خارجی ممنوع بود، گلر ایرانی تربیت شد؟ به جرات میتوان گفت بدترین دوره دروازهبانی فوتبال ایران مربوط به همان چند سال بود، چون گلرهای ایرانی مطمئن بودند با هر کیفیتی مشتری دارند. با برداشته شدن آن انحصار بود که امثال بیرانوند و نیازمند و مظاهری گل کردند. کاش از تاریخ درس میگرفتیم.
اونموقع که ما میخواستبم استرا رو برگردونیم همچین تیتری نمیزدی ولی الان چون سوگولی مهاجم نداره هرروز یه تیتر در این مورد بزنید
در مورد استراماچونی یادت نبود همچین متنی بنویسی؟ یا به نفعت نبود؟