روزنامه گل- مرکز تحقیقات صداوسیما بهطور مستمر اقدام به انجام نظرسنجی در مورد میزان مخاطبان برنامههای مختلف سازمان میکند و نتایج حاصل از آن را در اختیار مردم قرار میدهد. البته همیشه نسبت به دقت و صحت این اعداد و ارقام تردیدهایی وجود داشته است. دلیلش هم پیوستگی واحد ارزیابیکننده با خود سازمان است. بهعنوان مثال معمولا وجه مشترک نظرسنجیهای واحد تحقیقات، استقبال ۷۰ تا ۸۰ درصدی مردم از برنامههای تلویزیون است، درحالیکه وقتی نهادهای مستقلتر چنین پژوهشی انجام میدهند، بعضا نتایج متفاوتی حاصل میشود. مشخصا این یک بحث دیگر است که در جای خودش قابل بررسی به نظر میرسد.
سوژه مطلب حاضر اما، نتایج نظرسنجی واحد تحقیقات در بازه زمانی خردادماه است؛ آنجا که «فوتبال برتر» جایی بین ۱۰ برنامه پرمخاطب این مقطع نداشته است. در جدول ۱۰ برنامه محبوب که با صدرنشینی «عصر جدید۲» همراه است، حتی نام برنامههایی مثل طبیب، دستپخت، کودکشو و مستند حیات وحش به چشم میخورد، اما اثری از فوتبال برتر نیست. این مساله از آن جهت حائز اهمیت است که فوتبال برتر در باکس دوشنبهشبها جانشین «نود» شده است؛ برنامهای که ۱۹ سال بهطور مستمر روی آنتن میرفت و هواداران پروپا قرصی داشت. در پایان سال ۹۷ اما صداوسیما بعد از مدتی مناقشه و اصطکاک با عادل فردوسیپور، ناگهان خبر از قطع تولید نود داد. آن زمان قرار شد این برنامه هفتگی با فرم و محتوایی جدید در قالبی متفاوت روی آنتن برود، اما عملا این اتفاق نیفتاد و صرفا برنامه «فوتبال برتر» با اجرای محمدحسین میثاقی آن باکس را اشغال کرد. این جایگزینی کمثمر و بحثبرانگیز از همان ابتدا مخالفان و منتقدان زیادی داشت، اما در مجموعه سازمان صداوسیما کسی حاضر به ارائه توضیح در این مورد نشد. حالا برای چندمین بار و چندمین ماه است که غیبت فوتبال برتر بین ۱۰ برنامه محبوب تلویزیون، به سوژه بحث در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی تبدیل میشود. بسیاری عقیده دارند این صدای شکست تلویزیون است؛ اما آیا کسی در خود جامجم این شکست را میشنود؟
بسیاری عقیده دارند اتفاقاتی که برای نود و عادل فردوسیپور رقم خورد، خود محمدحسین میثاقی را هم قربانی کرد. استفاده از میثاقی بهعنوان بخشی از دوگانه عادل- تلویزیون، شاید ظلمی بود که به یک جوان مستعد و علاقهمند شد. میثاقی کارش را خوب بلد است، به فوتبال عشق میورزد و روی حوزه کاریاش هم اشراف کامل دارد. با این اوصاف او اگر به این مسیر جنجالی هدایت نمیشد، چه بسا الان محبوبیت و کارآمدی بیشتری داشت و از سوی بخشی از مردم این همه مغضوب واقع نمیشد. نهایتا انتظار اینکه میثاقی با برنامهاش قادر به زدودن خاطره نود از ذهن علاقهمندان به فوتبال شود، از ابتدا غلط بوده است. عادل یک سرمایه انسانی قابل اعتنا بود که در گذر زمان شکل گرفت و یک جایگاه منحصربهفرد پیدا کرد. مردم به او «اعتماد» کرده بودند و این، اتفاقی نیست که مدام برای آدمهای مختلف تکرار شود. مخاطب وقتی میدید و میشنید که فردوسیپور حتی از پذیرش پیشنهاد اجراهای برونسازمانی و دریافت دستمزدهای چندصدمیلیونی هم پرهیز میکند تا اصالت برندش را حفظ کند، شیفته او میشد. به علاوه تخصص و هوش حرفهای عادل در برنامهسازی هم کمیاب بود. مجموعه این عوامل باعث میشود توفیق نود و شکست جانشین آن، کسی را آنقدرها شگفتزده نکند.
خودزنی تلوزیون وحال گیری برای مردمی که حداقل دلخوشیهارودارن که یکیش همین برنامه نودوعادل فردوسی پوربود.افسوس که گاهی مدیرانی درحد کودکان داریم که لجبازی وقلدری وفقط بلدن.به امید روزی که کاردست کاردان وعادلهاباشد