روزنامه گل
معین احمدوند - دربی شماره صد و ششم پایتخت مثل سایر نتایج شهرآوردهای اخیر، به سرنوشت بازی بدون گل و مساوی دچار شد اما در عین تساوی، نکات جالب و گفتنی هم در دل خود داشت.
جدا از هیاهوی همیشگی رسانهای دربی،یکی از مواردی که کمتر به آن توجه و پرداخته شد، بحث ميانگين سنی این دو تیم بود. در این زمینه به خصوص، رویکرد دو تیم کاملاً متفاوت است و هر چه از ابتدای فصل فاصله گرفتیم، چنین موضوعی رنگ و بوی بیشتری در این دو باشگاه به خود گرفت.
باید اذعان داشت که مقوله جوانگرایی و استفاده درست از مهرههای جوان، در بهترین و پرطرفدارترین تیمهای باشگاهی در اقصی نقاط جهان از جمله اروپا به یک عادت و حتی قانون تبدیل شده است. این در حالی است که در سالهای اخیر، تیمهای بزرگ باشگاهی فوتبال ایران کمتر حاضر شدهاند که ریسک فرصت و بها دادن به جوانان را بپذیرند و قبول کنند.جالب اینجاست در دربی جمعهای که گذشت،دو تیم با ترکیبهایی کاملاً متفاوت دارد زمین شده بودند.
در ترکیب ابتدایی یازده نفره مدنظر ریکاردو ساپینتو،نام هفت بازیکن به چشم میخورد که از زیر سی سال سن برخوردار هستند و همین قضیه به خودی خود نشان میدهد که مرد پرتغالی آبیها، از اسمهای معروف و بازیکنان با تجربه عبور کرده و تصمیم گرفته به جوانان تیم خود میدان دهد و به آنها اطمینان حاصل کند. میانگین سنی ترکیب اولیه استقلال در مصاف با پرسپولیس، به طور تقریبی 27 سال بود و همین عدد به تنهایی گویای بسیاری از نکات و ناگفتههاست.
ساپینتو برای ساختن تیم ایدهآل خود،به به بهترین شکل ممکن در حال به کارگیری و استفاده از شاگردان جوان خود است و در برهه آغازین فصل جاری،کمترطرفداری از استقلال تصور میکرد که امیر محمد رزاقینیا با نوزده سال سن به مهره ثابت و بازیکن فیکس ترکیب استقلال در لیگ بیست و پنجم بدل شود و همانند یک هافبک بسیار پخته و بالغ، در خط میانی آبیها بازی کند. در عین اینکه استقلال نسبت به فصلهای گذشته چهره جوانتر و به طبع شادابتر و با انگیزهتری پیدا کرده، پرسپولیس همچنان با بازیکنان قدیمی و باتجربه و البته مسن خود به کارش در این فصل ادامه میدهد.
نکته جالب توجه ترکیب ابتدایی سرخها در داربی صد و شش این بود که اورونوف با بیست و چهار و محمد عمری با بیست و پنج سال سن، تنها بازیکنان پرسپولیس در این بازی و اکثر دیدارهای قبلی بودند که کمتر از سی سال داشتند و مابقی نفرات از اعداد عجیب و غریب و حتی بیشتر از سی سال در یازده نفر اصلی پرسپولیس بهرهمند هستند. پرسپولیس باید در این زمینه تجدیدنظر عمیق و گستردهای انجام دهد تا معدل و میانگین سنی قرمزپوشان از سی سال به کمتر از آن کاهش پیدا کند. زنگها و هشدارها از همین حالا برای پرسپولیس به صدا درآمده و اگر سرخهای پایتخت بخواهند برای مدتی، دوباره به چنين روندی ادامه دهند، قطعا در آیندهای نه چندان دور با مشکل عظیم و بزرگی از لحاظ سنی مواجه خواهند شد.
هرچند نباید این مسئله را فراموش کرد که اوسمار هم آنچنان میل و علاقه زیادی به کار با جوانان ندارد و ترجیح میدهد به همان دسته از بازیکنان مورد اطمينان خود اعتماد کند. شاید اگر کارتال سرمربی پرسپولیس باقی می ماند، مجتبی فخریان، محمد حسین صادقی، یعقوب براجعه،سهیل صحرایی محمد خدابندهلو فرصت و زمان بیشتری برای اثبات تواناییها و شایستگیهای خود به کادرفنی و تیم و هواداران داشتند.
به هر روی، آبیها با ساپینتو روز به روز در حال جوانسازی تیم و پایین آوردن ميانگين سنی تیم هستند ولی در سوی دیگر شهر، اوسمار همچنان به بازیکنان قدیمی، نامآشنا و البته پا به سن گذاشته تیم اعتقاد دوچندانی دارد. برای تماشای ثمره روند فعلی، باید تا انتهای فصل منتظر ماند و دید که در نهایت کدام پروژه به موفقیت منجر خواهد شد.