روزنامه گل

معین احمدوند - طبق آخرین اخبار و حواشی که از برخی خبرگزاری‌های مختلف به گوش می‌رسد، اولین جلسه تمرینی استقلال بعد از دربی شماره صد و شش با یک جنجال بزرگ مواجه شده است.ماجرا از این قرار است که رامین رضاییان از وضعیت نیمکت نشینی خود طی ديدارهای گذشته علی الخصوص در دیدار دربی شدیداً ناراحت بوده و شدت و حدت نارضایتی او به قدری از چهره‌اش معلوم و واضح بوده که همین قضیه با واکنش زودهنگام ریکاردو ساپینتو همراه می‌شود.

در حالی که سرمربی پرتغالی مشغول صحبت کردن و توصیه‌های فنی به سایر بازیکنان بوده، رامین حین حرف‌های ساپینتو پچ‌پچ کرده و به طرزی می‌خواسته علاوه بر چهره، با این حرکت نشان دهد که نیمکت نشینی در حد و اندازه جایگاه بازیکنی به مثابه او نیست. ضمن اینکه سوال کنایه‌دار و بحث‌برانگیز رضاییان از مابقی نفرات حاضر در تمرین این بوده که چرا هر روز باید سرمربی تیم را بغل کند و به آغوش بکشد و چنین‌ موضوعی در کجای قراردادش گنجانده شده و به ثبت رسیده است؟

البته که ریکاردو ساپینتو به همين سادگی از چنين مسائلی عبور نمی‌کند و بنا به برخی گفته‌ها، وقتی مرد پرتغالی این حرکات و سکنات را از مدافع راست تیم خود می‌بیند،توصیه‌هایی انجام می‌دهد اما رامین ناراحتی‌اش را انکار می‌کند. سرمربی استقلال هم با تماشای همین رفتارها، رضاییان را به خانه می‌فرستد و اجازه نمی‌دهد که شماره ده استقلال در روز شنبه با سایر بازیکنان تیم به تمرین بپردازد. همچنین از طرف ساپی به رامین اعلام شده که در جلسه تمرینی فردا(یکشنبه) بهتر است با رفتار حرفه‌ای و قابل قبولی در جلسات تمرینی حضور پیدا کند. این موضوعات به خوبی نشان می‌دهد که ساپینتو با هیچ کسی حتی بازيکنی به حد و اندازه رامین رضاییان به هیچ وجه شوخی ندارد و حرف اول و آخر در تیم را کسی جز او نمی‌تواند بزند.

با اینکه عملکرد ساپی تا به اینجای فصل گاه مورد نقد قرار گرفته و گاه به شدت با تحسین و تمجید روبه‌رو شده اما روندی که این مرد پنجاه و دو ساله پرتغالی برای آبی‌ها ترسیم کرده، هواداران استقلال را روز به روز به آینده تیم امیدوارتر می‌سازد. او نسبت به دوره اول حضورش و پس از پشت سر گذاشتن محرومیتی دو ماهه،بسیار آرام‌تر شده و دیگر اقدامات عجیب و غریب و خاصی انجام نمی‌دهد. به نوعی باید اذعان داشت که سرمربی اهل لیسبون آبی‌ها با آرامش بیشتری کار شاگردانش را از کنار زمین دنبال می‌کند. ولی شاید مهم‌ترین و بهترین کاری که تا به این مقطع از فصل انجام داده، تزریق نیروی جوان و بازی گرفتن از مهره‌‌های جوان خوش‌آتیه تیم است.

او از ابتدای فصل به بازیکنانی همچون سامان فلاح،حسین گودرزی،امیر محمد رزاقی‌نیا،سعید سحرخیزان،اسماعیل قلی‌زاده و ابوالفضل زمانی فرصت و میدان داده و اکثر نفرات در زمین بازی، پاسخ اعتماد سرمربی پرتغالی را به بهترین شکل ممکن داده‌اند. همین ماجرا به خوبی بر روی این مقوله صحه می‌گذارد که در تیم ساپینتو جایی برای نافرمانی و اشتباه وجود ندارد و حتی بازیکنانی همانند عارف آقاسی،آرمین سهرابیان،روزبه چشمی و رامین رضاییان با کوله‌باری از تجربه و البته برخورداری از سن بالا و ارقام گزاف، آنچنان نمی‌توانند کیفیت فنی خود را ولو در عالی‌ترین حالت ممکن به ریکاردو ساپینتو اثبات کنند؛ چرا که مرد پرتغالی تصمیم گرفته به جای اعتماد چندباره به بازیکنان مسن،تیم را از این لحاظ پاک‌سازی کند و به جوانان بها و ارزش دهد و اکسیر جوانی در روح و بدنه تیم بدمد.