روزنامه گل

حسن صانعی پور- شهرالعین امارات، حوالی ساعت بیست دوِ شامگاه سه شنبه، فوتبال ایران دچار حادثه‌ای شد که نباید از آن بسادگی گذشت. آقای سرمربی، حیران از پنالتی‌زن تیم‌ملی می‌پرسد؛ چرا تو پنالتی زدی، او پاسخ می‌دهد، کاپیتان دستور داده است. کاپیتان در میکسدزون برتافته و بی‌پروا از شرایط فوتبال ایران سخن گفته و در رختکن از سرمربی عذرخواهی می‌کند. آنگاه فوتبال ایران می‌ماند و یک ناکامی دیگر و چند اما و اگر و آینده مبهمی که در جام جهانی متصور شده است. " بی‌نهایت تاریک و در انتظار کورسوی‌های امیدی که بیشتر در ساق بازیکنان و غیرت مردان ایران متصور است تا دغدغه متولیان فوتبال برای حضور آبرومندانه در آوردگاهی که چشم تمام جهان بدان دوخته شده است.
عیار تیم ملی
خدا را شکر عیار تیم ملی فوتبال ایران به لحاظ فنی و شرایط روحی و روانی در همین چند بازی اخیر به خوبی مشخص شد. این تیم پُرنوسان، بیشتر آنکه قائم به تاکیتک باشد، وابسته به بازیکن است. ایران با این شرایط در جام جهانی قادر نیست آرزوی بزرگ مردمان ایران زمین را برآورده کند. درحالی که ژاپن در مسیر آمادگی خود و پس از مسجل شدن صعودش به جام جهانی، نفرات جدید خود را شناسایی و گزینش نموده و نهایتا با رویارویی با تیم‌های سطح‌بالای آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و آفریقا، تدارک ویژه دیده است و با هدفگذاری سال 2050 برای قهرمانی جهان، امیدورانه به جام جهانی نزدیک می‌شود، آنگاه ایران برای انتخاب پنالتی زن خود دچار اشتباه می‌گردد.
اعتراض به سبک طارمی
فارغ از درستی و نادرستی صحبت‌های مهدی طارمی کاپیتان تیم ملی، سبک اعتراض کاپیتان در نوع خود جالب و قابل تامل است. از این مصاحبه یک نکته ویژه، یک پیام آشکار و یک دلنگرانی بزرگ استخراج می‌گردد. نکته ویژه اینکه شرایط فوتبال ایران ایده‌آل نیست و متولی نتوانسته است گلیم آن را از آب بکشد. " اختلافات و عدم توجه به زیرساخت‌ها و فوتبال پایه همچنان وجود دارند." پیام آشکار اینست که مسیر آماده‌سازی تیم ملی هموار نیست. " چند درصد از ترکیب تیم ملی در پایان این فیفادی شناسایی گردید؟" و دلنگرانی بزرگ اینکه در جام جهانی علیرغم آنچه تصور شده و با قرار گرفتن در گروهی سخت، شاید نتایجی فاجعه بار بدست بیاید.
می‌خواهیم فوتبال ببینیم
آنچه در ذهن دوستداران فوتبال در ایران می‌گذرد اینکه " می‌خواهیم فوتبال ببینیم" مهم نیست کدام بازیکن در لیست باشد و کدامیک ستاره فیکس شود و چه کسی خط بخورد. مهم اینست که در جام جهانی فراتر از تصور موجود ظاهر شویم. می‌خواهیم در جنگ بزرگان فوتبال دنیا سرفراز باشیم. می‌خواهیم وقتی به ایران برگشتیم، جشن موفقیت برپا کنیم. می‌خواهیم در جام جهانی برای حریفان آسیایی خط و نشان بکشیم و آن وقت قهرمان قاره کهن بشویم. می‌خواهیم با فوتبال زندگی کنیم و لذت ببریم. برای رسیدن به این آرزو باید به متن فوتبال برگردیم و از حواشی همیشگی، اختلافات مخرب و تصمیمات نادرست پرهیز نماییم.
نیش‌ها و نوش‌ها
همیشه نیش و نوش‌هایی هم وجود دارد. نیش‌هایی که بر دل فوتبال زده شده و نوش‌هایی که در هیاهوی برپاشده در فوتبال، بر ذائقه اندکی نشسته و چشیده می‌شود. آنان که به دنبال منافع شخصی هستند، همواره بر این فوتبال نیش زده‌اند. آنان همواره دوست دارند به هر قیمتی باشند و از فوتبال سود ببرند. جمعیتی نیز برای حفظ شرایط خود ندانسته هورا می‌کشند. اما آنکس که قصد دارد از فوتبال لذت ببرد، سرخورده و نا امید می‌گردد. براستی فوتبال ایران برای جام جهانی چه برنامه‌ای دارد؟ " لبه تیغی که بی‌گمان فوتبال کشور را در وضعیت نامناسبی قرار داده است."
جام جهان‌نما
چهل و هشت تیمی شدن جام جهانی این تصور را به وجود آورده است که تیم‌های درجه دوم فوتبال جهان، امکان بیشتری برای نشان دادن پتانسیل کشور خود دارند. جامِ جهان نمایی که قرار است قاب هنرهای نهفته باشد. فوتبال جهان از لذت‌ِ دیدن بازی رونالدو و مسی گذر کرده و حالا قصد دارد ستاره‌های جدید را رویت کند. در این بین فرصت بی‌نظیری برای فوتبال ایران ایجاد گردیده تا بتواند با حضور در مراحل بالاتر و شکوفایی استعداد خود، در بین تیم‌های شگفتی‌ساز جام جهانی قرار بگیرد. " آیا تیم قلعه نویی می‌تواند این آرزو را برآورده نماید؟"
سیدِ فریبنده
بسیاری از قرار گرفتن ایران در سید دو جام جهانی خوشحال هستند. اما این سید می‌تواند فریبنده و خطرناک باشد. با فرمت جدید فیفا که احتمالا اعمال خواهد شد، ممکن است تیم ملی ایران در گروه آرژانتین، نروژ و ایتالیا قرار بگیرد. این بدان معناست که نباید قرار گرفتن در سید دو یک اتفاق ویژه و متضمن صعود باشد. "در حقیقت سیدها یک احتمال است. احتمالی برای قرار گرفتن در مسیر مناسب و صعود به مراحل بالاتر." تیم ملی در پایان فیفادی با اختلاف بسیار اندک با دانمارک در بین بیست کشور نخست جهان ایستاد و این بدان معناست که رنکینگ فیفا ملاک عمل نیست. آنچه مهم است اینکه ایران با ترکیبی ایده‌آل به لحاظ بازیکن، کادرفنی و مدیریت وارد این تورنمنت بزرگ شود.
شور، شیرین، بی‌مزه
"شور، شیرین، بی‌مزه" تعریف کاملی از فوتبال این‌روزهای ایران است. گاهی شور و احساسی که همه را فریب می‌دهد. گاهی شیرین و خواستنی و با نمایش‌های زیبا و مقطعی که امیدواری‌ها را افزایش می‌دهد. و گاهی بی‌مزه مثل همین فینال العین که حال و هوای تماشاگر را دگرگون می‌کند. این بدان معناست که در فضای تیم ملی یک ثبات نسبی وجود نداشته و به تلنگری اوضاع برهم می‌ریزد. اتفاقات پایان بازی فینال تورنمنت العین، ریزگردهای مخرب مجموعه‌ای را نمایان کرد که شاید شرایط تیم ملی را در جام جهانی دگرگون نماید.