روزنامه گل

حسن صانعی پور - شروع کاملا ناامید کننده نمایندگان فوتبال ایران در فوتبال باشگاهی آسیا این موضوع را به ذهن متبادر کرده بود که ایران در فصل جاری فوتبال این قاره همچون فصل گذشته ناکام بزرگ بوده و نباید منتظر افزایش سهمیه کشور باشیم. در خصوص چرایی این شرایط دلایل گوناگونی از جمله شرایط ناپایدار فوتبال ایران که بخش اعظم آن به علت دولتی بودن باشگاه‌هاست و بخش دیگر به مناسبات اشتباه مدیریت در تمام سطوح و ابعاد برمی‌گردد، قابل ذکر است. اما بُرد نوبرانه و مقتدارنه تراکتور ایران مقابل شارجه امارات کمی تا اندکی دوستداران فوتبال را امیدوار کرده تا در صورت تداوم این شرایط و درخشش دیگر نمایندگان کشور، شاهد افزایش سهمیه ایران در فصول آینده باشیم.
درباره تساوی‌ها
تراکتور لیگ الیت آسیا را با دو تساوی مقابل شباب الاهلی و الوحده امارات آغاز نمود. دو تساوی که بیشتر از آنکه حاصل قدرت دو نماینده امارات باشد، نتیجه نوسانات ادواری قرمزپوشان تبریز و البته عدم تنوع تاکتیکی این تیم است که براحتی آنالیز می‌شود. تراکتور در هشت بازی فصل جدید اعم از لیگ برتر ایران و لیگ نخبگان مقابل تیم‌های چون استقلال، فولادخوزستان، فجرسپاسی و مس رفسنجان چهره یک تیم مدعی را نداشته و در دقایقی از بازی نیز سردرگم و بدون برنامه بازی کرده است. این درحالی است که این تیم در خط هافبک و حمله خود از بازیکنانی سود می‌برد که علاوه بر تجربه در فصل جدید در بهترین فرم خود بسر می‌برند. تساوی‌هایی که نمودار این تیم را غیرقابل قبول نشان داده و حکایت از فقدان "پلن بی" اسکوچیچ دارد.
دلخوش به قهرمانی فصل قبل
گویا اسکوچیچ و شاگردانش به قهرمانی فصل پیش دلخوش کرده و آن را پایان کار می‌دانند. این درحالی است که مدافع عنوان قهرمانی در فصل جدید، با توجه به حضور در لیگ نخبگان، کار دشوارتری از فصل قبل دارد. بررسی و تحلیل بازی‌های این تیم در لیگ به ما نشان داده است که ذهنیت تراکتور یک ذهنیت منفعل و ناپایدار است. این تیم در فاصله یک هفته بعد از سوپر جام در حالی اولین بازی خود را در فصل جدید به استقلال واگذار کرد که حریفش در ناآماده‌ترین وضعیت خود بسر می‌برد. شاگردان اسکوچیچ حتی در مصاف با آلومینیوم و سپاهان که موفق به شکست این دو حریف شدند نیز در یک مسیر صعودی حرکت نکرده و آنالیز دقیق این دو بازی فارغ از گل‌های قرمزپوشان، تساوی تاکتیکی و موقعیت را به ما نشان می‌دهد.
فیفادی مفید
حضور بیشترین بازیکن از تراکتور در لیست تیم ملی و البته لغو بازی این تیم مقابل ملوان بندرانزلی در هفته هفتم، فیفادی مفیدی بود تا اسکوچیچ بتواند تیم در حال رشد خود را به مرز آمادگی برساند. از طرفی چند بازیکن این تیم همچون شجاع خلیل‌زاده، امیر حسین حسین زاده و دانیال اسماعیلی فر در دو بازی تدارکاتی تیم ملی به لحاظ آمادگی در بهترین شرایط قرار گرفته و با روحیه‌ای مضاعف به جمع دیگر بازیکنان تراکتور بازگشتند. با این وصف تراکتور بدون اینکه در چالش دوباره لیگ قرار بگیرد و با آرامش بهتر راهی امارات شد تا آماده دیدار با نماینده این کشور شود. البته باید اعتراف نمود عدم رویارویی با نمایندگان عربستان در مرحله گروهی نیز خوش شانسی‌های مضاعفی است که باید تراکتور از آن بیشترین بهره را برده و با حداکثر امتیازات و با رتبه‌ای برتر راهی مرحله حذفی شود.
یک شب بیادماندنی
جشنواره گل تراکتور در امارت به همان اندازه که نماینده این کشور را تحقیر نمود، به همان اندازه مسیر صعود شاگردان اسکوچیچ را هموار کرد. در حقیقت این بُرد، پاسخی دندان‌شکن به شیرین‌زبانی‌های امارات بعد از شکست سنگین استقلال مقابل الوصل بود. حالا تراکتور با پنج امتیاز و در فاصله چهارامتیازی با صدر جدول، استارتی دوباره در لیگ الیت آسیا زده است. نماینده شایسته ایران اگر موفق شود از پانزده امتیاز ممکن مقابل الشرطه عراق، نسف قارشی ازبکستان، الدحیل قطر، السد قطر و الغرافه قطر صرفا نیمی از امتیازات را بدست آورد در بدبینانه ترین حالت با قرار گرفتن در رتبه هفتم و یا هشتم به دور حذفی راه خواهد یافت. و اگر کمی هوشیار باشد، قادر خواهد بود با قرار گرفتن در جمع چهار تیم اول جدول شرایط بهتری را در دور حذفی برای خود رقم بزند. گفتنی است تمام نمایندگان پنج هفته آخر تراکتور با کسب نتایج ضعیف در رتبه‌های پایین جدول لیگ نخبگان قرار دارند.