سرگیجه در سنگر!
روزنامه گل
احتمالا الان تنها کسانی که می‌توانند ادعا کنند علیرضا بیرانوند افت نکرده، اعضای خانواده او هستند و البته شاید بعضی هواداران فوق تیفوسی تراکتور که دل‌شان نمی‌خواهد تزلزل وحشتناک این دروازه‌بان را ببینند. حقیقت اما آن است که بیرانوند در دو، سه سال اخیر با دوران اوجش به شدت فاصله گرفته؛ به طوری که واقعا یادمان نمی‌آید آخرین درخشش این سنگربان چه زمانی و در کدام بازی بوده. بازگشت بیرو به تیم ملی هم بار دیگر این مساله را ثابت کرد؛ جایی که او ضعیف‌ترین بازیکن دیدار ایران و روسیه شناخته شد و با کلکسیونی از اشتباهات پایین‌ترین نمره را گرفت.
خبر بدتر اما این است که بقیه گلرها هم وضع درست و درمانی ندارند. همین پیام نیازمند که شاید بعد از انتقال به پرسپولیس جدی‌ترین آلترناتیو بیرو به شمار می‌آمد، در تورنمنت کافا خیلی ضعیف ظاهر شد و حتی برابر افغانستان و تاجیکستان هم نتوانست دروازه تیمش را بسته نگه دارد. پیام هم مدت‌هاست که دیگر آن گلر جوان و پراشتیاق سال‌های قبل نیست و این اواخر در سپاهان نیز آمار کلین‌شیت‌های خیلی پایینی داشت.
حسین حسینی هم که در جام‌جهانی قبلی یک بازی برابر ولز فیکس بود، الان در برزخ کامل به سر می‌برد. او از استقلال طرد شده و در سپاهان هم به نیمکت چسبیده؛ طوری که شاید اصلا به تیم ملی دعوت نشود. پرسپولیس در این فصل فقط یک برد داشته، آن هم صدقه سر حسینی بوده که روی تنها ضربه داخل چارچوب سرخ‌ها تسلیم شد!
بقیه چی؟ مثلا حامد لک که بسیار پرفراز و فرود است؟ محمدرضا اخباری که بگیر نگیر دارد؟ حسین پورحمیدی و خلیفه که خام و نپخته هستند؟ بزرگترین سوال فوتبال ایران الان این است که از بین این گلرهای نصفه و نیمه، کدام یکی قرار است در جام‌جهانی فیکس باشد؟ با این کیفیت دروازه‌بان‌ها، خطر آبروریزی، شدیدا فوتبال ملی ایران را تهدید می‌کند.
