فوتبال ما از نویدکیاها خالی مباد
113178
محرم؛ کمیاب‌ترین سرمایه فوتبال ایران
امروز 13:04
در میان انبوه حاشیه‌ها و ادعاهای بی‌پایان، گاهی یک جمله کافی است تا مرز مربی حرفه‌ای و مربی فرصت‌طلب روشن شود. محرم نویدکیا در روزهایی که تیمش با فشار و انتقاد مواجه است، گفت: «اگر در دو ـ سه هفته آینده نتوانم شرایط را طوری که دلم می‌خواهد تغییر دهم، باشگاه حق دارد هر تصمیمی بگیرد.» همین جمله ساده، تصویری شفاف از شخصیت یک سرمربی متفاوت است؛ مربی‌ای که شأن نیمکت را بالاتر از آن می‌داند که با جنجال و مظلوم‌نمایی حفظش کند.

روزنامه گل

شاهین طهرانی - در میان انبوه حاشیه‌ها و ادعاهای بی‌پایان، گاهی یک جمله کافی است تا مرز مربی حرفه‌ای و مربی فرصت‌طلب روشن شود. محرم نویدکیا در روزهایی که تیمش با فشار و انتقاد مواجه است، گفت: «اگر در دو ـ سه هفته آینده نتوانم شرایط را طوری که دلم می‌خواهد تغییر دهم، باشگاه حق دارد هر تصمیمی بگیرد.» همین جمله ساده، تصویری شفاف از شخصیت یک سرمربی متفاوت است؛ مربی‌ای که شأن نیمکت را بالاتر از آن می‌داند که با جنجال و مظلوم‌نمایی حفظش کند.

این نگاه، کمیاب است. در فوتبال ایران کم ندیده‌ایم مربیانی را که برای ماندن روی نیمکت، زمین و زمان را به بازی بگیرند؛ از تهدید و گروکشی گرفته تا تحریک هوادار، لابی در پشت‌پرده یا حتی تخریب همکاران. نیمکت برای بسیاری نه جای خدمت، که عرصه‌ای برای بقا به هر قیمت است. اما نویدکیا مسیری دیگر را برگزیده: شفاف، آرام و بی‌ادعا. او به جای آنکه تقصیر را گردن زمین و زمان بیندازد، مسئولیت را می‌پذیرد و اختیار را به باشگاه می‌سپارد.

این تفاوت فاحش است؛ تفاوت میان مربی‌ای که با پرستیژ و اصالت حرفه‌ای تربیت شده با کسانی که فوتبال را میدان جاه‌طلبی شخصی می‌بینند. محرم با این سخن نه‌تنها خود را پاسخگو معرفی کرد، بلکه درس بزرگی به فضای فوتبال ایران داد: سرمربی واقعی کسی است که حتی لحظه رفتن را با عزت و احترام مدیریت کند، نه آنکه با جنجال و اتهام‌پراکنی نیمکت را غصب کند.

حیف است فوتبال ایران از چنین سرمایه‌هایی تهی شود. در روزگاری که جایگاه نیمکت‌ها با قراردادهای کوتاه‌مدت و فشارهای هواداری بی‌ارزش شده، محرم نمونه‌ای نادر است از مربی‌ای که شأن و اعتبار را قربانی بقای کوتاه‌مدت نمی‌کند. او همان‌قدر که به نتیجه حساس است، به اصول هم پایبند است؛ و این دو در فوتبال ایران کمتر هم‌نشین شده‌اند.

بی‌شک، فوتبال نتیجه‌محور است و در نهایت عددها درباره ماندن یا رفتن تصمیم می‌گیرند. اما اگر بنا باشد همه‌چیز فقط در نتیجه خلاصه شود، چیزی از فرهنگ و اصالت باقی نخواهد ماند. نویدکیا نشان داد که می‌توان در همین فوتبال آلوده به لابی و حاشیه، همچنان باوقار بود و سر را بالا گرفت.

سؤال اصلی اما این است: آیا مدیران باشگاه‌ها و هواداران حاضرند قدر چنین چهره‌هایی را بدانند؟ یا همچنان قرار است نیمکت‌ها جولانگاه کسانی باشد که برای رسیدن به صندلی مربیگری از هیچ رفتاری فروگذار نمی‌کنند؟ پاسخ به این پرسش، آینده فوتبال ایران را ترسیم خواهد کرد. و حقیقت این است: اگر فوتبال ما از محرم‌ها خالی شود، باید فاتحه پرستیژ و حرفه‌ای‌گری را خواند.

#پیج رسمی روزنامه گل #سپاهان #شاهین طهرانی #محرم نویدکیا
داغ ترین خبرها
تازه ترین خبرها