روزنامه گل

گرفتن یقه آن بچه‌های کم‌سالی که روی سکو می‌نشینند، بد و بیراه می‌گویند و بطری و آشغال به سمت زمین پرتاب می‌کنند، همیشه آسان‌ترین کار جهان است. ساده است که شما با ژست روشنفکری همه کاسه و کوزه‌ها را بر سر آنها بشکنید و برای فرهنگ عمومی ابراز تاسف کنید. البته که کار چنین جماعتی زشت است و ایراد دارد، اما آنها آخرین حلقه ماجرا هستند. ناهنجاری در فرهنگ هواداری ریشه‌دارتر و عمیق‌تر از این حرف‌هاست و موثرتر خواهد بود اگر به عاملان اصلی‌تر اشاره شود. چه کسانی؟ مثلا مدیران باشگاه‌ها که با برخی رفتارهای عجیب و غیرمنطقی خود، در آتش حواشی و اختلافات می‌دمند و این دیوار ناصاف را کج‌تر می‌کنند. بیایید به دو مصداق جدید از رفتارهای نادرست مدیران پرسپولیس و استقلال طی همین روزهای اخیر نگاه کنیم.
جشن چیپ
اگر چیپ را به معنی سطحی و سخیف بدانیم، حتما این لقب مناسبی است برای جشنی که طی سال‌های اخیر هر ۱۶ شهریور در باشگاه پرسپولیس برگزار می‌شود. سال ۱۳۵۲ در چنین روزی پرسپولیس در جام تخت جمشید با ۶ گل تاج یا استقلال فعلی را شکست داد. موفقیت باشکوهی است، اما نه آنقدر که این همه در موردش اغراق می‌شود. از این نتایج در جهان فوتبال خیلی زیاد رقم می‌خورد و غیر از چند روز خوشی و کری، واقعا پیامد دیگری ندارد. آدم‌ها در جهان مدرن سعی می‌کنند مشغول برنامه‌ریزی برای آینده باشند، به جای این که خودشان را درگیر گذشته کنند. اینجا اما خیلی چیزها برعکس است؛ بنابراین طی چند سال گذشته تازه مدیران باشگاه پرسپولیس به این نتیجه رسیده‌اند که در چنین روزی جشن بگیرند و دور هم جمع شوند. این کار پیش از آن که نمک پاشیدن به زخم حریف باشد، کوچک کردن تیم خودی است؛ این یعنی باشگاهی با این عظمت و‌میلیون‌ها هوادار، آنقدر دستش خالی است که بزرگ‌ترین افتخارش شده پیروزی نیم‌قرن پیش بر حریف سنتی! بعد شما فکر می‌کنید با انجام حرکاتی از این دست، هواداران دو باشگاه به هم نزدیک‌تر می‌شوند و رفتارهای بهتری انجام می‌دهند؟ هرگز. کمک که نمی‌کنید هیچ، بدتر همه چیز را به هم می‌ریزید.
کری‌خوانی مبتذل
از آن سو اما علی تاجرنیا، سرپرست باشگاه استقلال هم که حالا با بودجه هنگفت هلدینگ خلیج‌فارس خریدهای گران‌قیمت برای آبی‌ها انجام داده و اعتمادبه‌نفس نامتعارفی پیدا کرده، اظهارات عجیب و غریبی انجام می‌دهد که ثمره همه آنها فقط تحریک هواداران و تندتر کردن فضا است. در سالی که استقلال توفانی‌ترین نقل‌وانتقالات تاریخش را رقم زده، تاجرنیا همچنان مدعی ظلم به این باشگاه است و با کلیدواژه کذایی «نبرد نابرابر»، افکار عمومی را ملتهب می‌کند. روشن نیست غیر از بازیکنان سابق بارسا و رئال، استقلال دیگر باید کدام ستاره را بخرد که بالاخره این جدال تبدیل به «نبرد برابر» شود! تاجرنیا حتی پس از شکست عجیب تیمش برابر استقلال خوزستان هم مدعی اشتباهات داوری شد و گفت با مهدی تاج در مورد تبعیض علیه استقلال صحبت کرده و رئیس فدراسیون نیز با او موافق بوده! این آخری هم که شاهکار بود؛ بیانات بسیار عجیب مدیر استقلال در مورد سابقه اشتباهات داوری به سود پرسپولیس و این که هواداری از تیم رقیب جنبه فوتبالی ندارد و هیج‌کس تیم «با کلاس» استقلال را رها نمی‌کند تا طرفدار تیم دیگری شود! سطح این اظهارات آنقدر نازل و پایین است که این قلم حتی از نقد آن هم شرم دارد و ترجیح می‌دهد چیزی ننویسد. رنج بزرگ اما، زمامداری آدم‌هایی با این قواره در فوتبال ایران است. افسوس.