روزنامه گل

معین احمدوند - استقلال ریکاردو ساپینتو طعم اولین شکست فصل را خیلی زود در اهواز چشید و آبی‌ها در هیاهوی همیشگی فولاد‌آرنا با یک گل بازی را به نماینده خوزستان واگذار کردند.در عین اینکه شاگردان امیر خلیفه اصل موفق شدند اولین برد خود و اولین شکست حریف را رقم بزنند اما یادمان نرود که در فصول اخیر، رقبای استقلال و فولاد خوزستان از گزند حواشی و حوادث جنجال‌برانگیز طرفداران این دو تیم میزبان در امان نبوده و همواره میان واژگان‌«جنجال»،‌«حاشیه»،‌«فولاد‌آرنا» و‌«خوزستان» ارتباط معناداری وجود داشته است.

به نوعی باید اقرار کرد که جو و اتمسفری که میان هواداران خوزستانی حکمفرماست،تاثیر انکارناپذیری در مختل شدن بازی همیشگی حريفان دارد. البته این قاعده در تمامی ورزشگاه‌های جهان طبیعی است و حمایت تماشاگران از تیم محبوب خود در خانه برای رسیدن به برد به خصوص مقابل تيم‌های بزرگ امری رایج محسوب می‌شود و این موضوع از زیبایی‌های فوتبال است. هرچند که در چند سال گذشته، به سبب همین حمایت و بحث طرفداری، اتفاقاتی در این ورزشگاه از سوی هواداران تیم میزبان دیده شده و اکنون هم قابل رصد و بررسی است که این وضعیت به هیچ وجه در شأن و شخصیت و قد و قواره فوتبال و تیم‌های خوزستانی نیست.

آن چیزی که در اکثر دیدارهای خانگی این دو تیم به ویژه در تقابل با استقلال و پرسپولیس به وفور مشاهده می‌شود، پرتاب و بارش بطری از طرف سکوهاست. این حرکت و اقدام همچنان در خوزستان ترک نشده و از بین نرفته و محال ممکن است که بازیکنان تیم‌های پرطرفدار مورد نشانه و هدف پرتاب بی‌امان بطری‌های آب هواداران قرار نگیرند.

در بازی جمعه شب میان استقلال تهران و استقلال خوزستان، به خوبی دیدیم و متوجه شدیم که جو سکوها همچنان همانند فصول اخیر،پر از التهاب و اعتراضات نامفهوم و غیر منطقی است‌. جالب اینجاست که با وجود رخ دادن همه این مسائل ناخوشایند، کمیته انضباطی جریمه سنگین و عبرت‌آموزی برای هواداران پر حاشیه خوزستانی در نظر نمی‌گیرد. جالب‌تر آنکه این ورزشگاه تاکنون رنگ حضور بانوان را به خود ندیده و این در حالی است که درب اکثر ورزشگاه‌های تيم‌های شهرستانی حاضر در لیگ برتر، با وجود تمامی محدودیت‌ها حداقل برای یک مرتبه به روی بانوان باز شده است.

بدون هیچ تعارفی،باید به این قضیه اذعان جدی داشت که شرایط فرهنگ هواداری در خوزستان به حالت قرمز و هشدار در آمده و میزبانی زشت و کریه هواداران اهوازی از رقبا،به یک عادت مرسوم و ناجور برای تیم‌های خوزستانی تبديل شده است. علاوه بر فرهنگ ناپسند و ضعیف هواداران خوزستانی و عدم حضور بانوان به جهت تلطیف اتمسفر غبارآلود ورزشگاه،باید به مصاحبه‌های گاه طلبکارانه و گاه مضحک و تعجب‌آور برخی اعضای کادرفنی و مدیریتی دو تیم خوزستانی اشاره کرد که حتماً در فرصتی بهتر، به واکاوی تک‌تک آنها خواهیم پرداخت.

پایان و مخلص کلام؛بردن و برنده شدن به هر قیمتی و و متوسل شدن به هر شیوه نامربوطی،حداقل از لحاظ اخلاقی و حرفه‌ای در هزاره سوم درست و صحیح نیست و انتظار می‌رود که در طی ديدارهای آتی،هواداران خوزستانی کمی از عادات مشمئزکننده خود دست بکشند و با آرامش و احترام بیشتری بازی تیم مورد علاقه خود را تماشا کنند.