روزنامه گل

تیم ملی فوتبال ایران در فینال دومین دوره تورنمنت کافا که شب گذشته (دوشنبه) در تاشکند برگزار شد، با نتیجه یک بر صفر مغلوب ازبکستان شد تا فرصت دفاع از عنوان قهرمانی را از دست بدهد. این شکست نه‌تنها پایان حضور ایران در رقابت‌های کم‌اعتبار کافا بود، بلکه پرسش‌های جدی درباره کیفیت بازی‌ها، ترکیب تیم و آینده تفکرات امیر قلعه‌نویی را هم بر جای گذاشت.

نمایش ضعیف و بی‌برنامه

ملی‌پوشان ایران در حالی مقابل میزبان به میدان رفتند که پیش از آن برابر رقبای ضعیفی همچون افغانستان، هند و تاجیکستان به‌سختی نتیجه گرفته بودند. دریافت گل از افغانستان و تساوی ۲ بر ۲ مقابل تاجیکستان زنگ خطر را برای فوتبال ملی به صدا درآورد و فینال برابر ازبکستان نشان داد تیم ملی همچنان فاقد ثبات و برنامه مشخص است.

شکست برابر ازبکستان بار دیگر این انتقاد را تقویت کرد که فوتبال ایران با هدایت قلعه‌نویی نه از جذابیت لازم برخوردار است و نه می‌تواند برابر تیم‌های قدرتمند آسیا حرفی برای گفتن داشته باشد. پرسش اساسی اینجاست که تیمی که در فینال کافا ناتوان از پیروزی است، چگونه قرار است در جام ملت‌های آسیا مدعی قهرمانی باشد یا در جام جهانی ۲۰۲۶ از گروه خود صعود کند؟

شکستن طلسم ۱۲ ساله ازبک‌ها

این دیدار تاریخی برای ازبکستان نیز اهمیت ویژه‌ای داشت. تیم میزبان با گل دقیقه ۱۲۰ علیجانوف موفق شد برای نخستین‌بار در خانه خود ایران را شکست دهد. این پیروزی پس از ۴۶۸۱ روز و در یازدهمین بازی خانگی برابر ایران رقم خورد؛ رکوردی که برای سفیدپوشان ازبکستان یک نقطه عطف محسوب می‌شود.

تا پیش از این، ازبکستان در ۱۶ تقابل مقابل ایران تنها یک برد داشت و در ۱۲ سال و ۹ ماه گذشته طعم پیروزی را نچشیده بود. حالا دومین برد تاریخ آنها برابر ایران درست در فینال کافا به دست آمد و نشان داد فوتبال ایران حتی در برابر حریفی که سابقه شکست‌های پیاپی داشته، شکننده است.

ناکامی؛ واژه آشنا در کارنامه تاج و قلعه‌نویی

انتخاب حضور در کافا به‌عنوان تورنمنت تدارکاتی تیم ملی ایران از ابتدا با انتقاد‌هایی همراه بود. در شرایطی که رقبای آسیایی ایران بازی‌های دوستانه با تیم‌های معتبر برگزار کردند، شاگردان قلعه‌نویی مقابل حریفانی به میدان رفتند که در سطح اول فوتبال قاره جایگاهی ندارند. با این حال، دیدار برابر ازبکستان به‌عنوان تنها محک جدی تیم ملی، فرصتی بود تا کیفیت تیم و برنامه‌های سرمربی سنجیده شود.

این آزمون، اما با اخراج زودهنگام آریا یوسفی و ۱۲۰ دقیقه بازی دفاعی ایران، عملاً به نمایش ضعف‌ها تبدیل شد. تیم ملی نه تنها نتوانست سیستم تدافعی خود را حفظ کند، بلکه در وقت‌های اضافه نیز فرو ریخت و جام را تقدیم حریف کرد.

از زمان حضور قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی، نمایش‌های تیم با نتایجی سینوسی همراه بوده است. شکست برابر قطر در مقدماتی جام جهانی، تساوی مقابل کره شمالی و حالا از دست دادن جام کافا، این نگرانی را پررنگ‌تر کرده که تیم ملی فاقد ثبات و شخصیت قهرمانی است. بسیاری از کارشناسان معتقدند بخشی از این مشکل به انتخاب ترکیب بازمی‌گردد؛ جایی که برخی بازیکنان حتی در باشگاه‌های خود جایگاه ثابتی ندارند، اما در تیم ملی فیکس می‌شوند.

بحث داوری و کیفیت مسابقات با توپ قدیمی!

فینال کافا همچنین یکی از جنجالی‌ترین شب‌های داوری را رقم زد. داور این دیدار نیز در چندین صحنه مهم سوت‌های اشتباه زد که اگر کمک داور ویدیویی در این بازی نبود قطعاً شاهد شب تاریک داوری در یک دیدار رسمی بودیم.

علاوه بر این، برگزاری فینال با توپ‌های قدیمی لیگ نخبگان آسیا نمونه دیگری از بی‌اعتباری رقابت‌ها بود. چنین شرایطی باعث شده تا بسیاری از کارشناسان معتقد باشند حتی قهرمانی در کافا هم ارزش بالایی نداشت، چه رسد به نایب‌قهرمانی.

شکست ایران برابر ازبکستان در فینال کافا، بیش از آنکه از نظر نتیجه اهمیت داشته باشد، بار دیگر ضعف‌های فنی و مدیریتی تیم ملی را نمایان کرد. در حالی که هواداران انتظار یک تیم قدرتمند و امیدوارکننده برای جام ملت‌های آسیا را داشتند، شاگردان قلعه‌نویی با نمایشی بی‌روح و بی‌برنامه زمین را ترک کردند. اگر فدراسیون فوتبال و کادر فنی در انتخاب حریفان تدارکاتی و بازیکنان تجدیدنظر نکنند، نگرانی‌ها درباره آینده تیم ملی در مسیر جام جهانی ۲۰۲۶ جدی‌تر از همیشه خواهد بود.