روزنامه گل

معین احمدوند - در اولین شب هفته مسئولیت پخش زنده دیدار دو تیم رئال مادرید و مایورکا برعهده شبکه ورزش بود که چند دقیقه قبل از شروع این بازی، صحبت‌های عجیبی از سوی گزارشگر بازی توجهات را به خود جلب کرد.
علیرضا دهقانی که به عنوان گزارشگر این دیدار انتخاب شده بود، چند دقیقه‌ای پیش از سوت آغازین مسابقه،در کنار رسول مجیدی و جواد خیابانی راجع به اتفاقات این بازی به گفتگو پرداخت. او در بخشی از صحبت‌هایش به این مسئله تاکید داشت که در هیچ کجای دنیا، دیدارهای فوتبال‌های اروپایی اینقدر به راحتی پخش نمی‌شوند و مفت و مجانی در اختيار بیننده قرار نمی‌گیرند و یکی از دلایل پر تماشاگر بودن دیدارهای اروپایی،به همین قضیه مربوط می‌شود که برای یک طرفدار، هزینه رفتن به ورزشگاه به جهت دیدن بازی تیم مورد علاقه‌اش بسیار ارزان‌تر از در خانه نشستن و از طریق تلویزیون تماشا کردن تمام می‌شود!
جالب اینجاست که او عقیده داشت مخاطبان ایرانی با وجود تعداد بالایی از پخش مسابقات در قاب رسانه ملی، باز هم به وضعیت موجود غر می‌زنند!
هرچند که بخشی از اظهارات این گزارشگر با سابقه صدا و سیما از جهاتی درست است و منطقی به شمار می‌آید و یکی از علل درآمد بالای باشگاه‌های اروپایی به مسئله حق پخش ربط پیدا می‌کند اما یادمان نرود که صدا و سیما با چه وضعیتی ديدارهای اروپایی را به تصویر می‌کشد! برای مثال کافی است نگاهی به طرز پوشش پخش زنده بازی‌های لیگ برتر انگلیس در عصر‌های شنبه و یکشنبه بیندازید تا متوجه شوید کیفیت پخش ديدارهای این لیگ هیجان انگیز، با چه سطح پایین و نازلی به سمع و نظر مخاطبان می‌رسد!
از سانسورهای گاه و بیگاه که سالیان سال است روح و روان مخاطبان را به سخره و خنده گرفته تا بستن صدای هواداران حاضر در ورزشگاه و قطعی ناگهانی تصاویر و نداشتن حق پخش به صورت اختصاصی برای پوشش این رقابت‌ها.
صدا و سیما که از بودجه بسیار کلانی برخوردار است و مبلغ بودجه مدنظر سالیانه آن،چندین برابر بودجه برخی وزراتخانه‌ها و نهادها و سازمان‌های دولتی و خصوصی است، تا به اکنون پولی بابت خرید حق پخش پریمر لیگ و البته سایر لیگ‌های معتبر اروپایی پرداخت نکرده و به همین خاطر مجبور است که با لطایف الحیلی،از شبکه‌های دیگر خارجی به بدترین شکل ممکن پخش بازی‌ها را بر روی آنتن ببرد!
البته شاهکار‌های صداوسیما فقط به این مورد محدود نمی‌شود و این سازمان درآمد هنگفتی از پخش بازی‌های استقلال و پرسپولیس و تبلیغات قبل، حین و بعد از آن دارد و نکته قابل بحث ماجرا اینجاست که چرا این سازمان، هیچ وقت حاضر نبوده که حداقل نیمی از این درآمد سرسام آور را به حساب این دو باشگاه پر طرفدار واریز کند!
با وجود این اوصاف، به نظر می‌رسد که منت‌گذاری با پخش فوتبال‌های اروپایی کار آنچنان جالب و حرفه‌ای به حساب نمی‌آید و انتظار می‌رود که این سازمان با داشتن بیش از چهل و پنج هزار نیرو و کارمند در بدنه اصلی خود، برای بینندگان احترام فراوانی قائل شود و دیگر خبری از سانسور و قطعی‌های مکرر و البته رژه تبلیغات محصولات ایرانی که در اکثر ديدارهای بزرگ اروپایی به چشم می‌خورد و بدجوری ذوق مخاطب را برای تماشا کردن کور می‌کند، به هیچ وجه نباشد و چنين شرايط تاسف‌باری ادامه پیدا نکند.
حال نکته در همین است که منت‌گذاری برای مخاطب در شرایط فعلی و اوضاع اقتصادی بد، معنایی ندارد و به نوعی رنگ می‌بازد. ضمن اینکه لازم است افرادی همچون علیرضا دهقانی بدانند و متوجه این قضیه باشند که کیفیت، بخش مهم این مقوله است نه تعداد بالایی از ديدارهای اروپایی که به افتضاح‌ترین حالت ممکن، از دو شبکه به نوبت پخش می‌رسند و بیننده را از دیدن یک بازی فوتبال، ناامید و مأیوس می‌سازند!