روزنامه گل
شکر خدا اخلاقمداری، معرفت و مروت در فوتبال ایران حرف اول را میزند. اصلا نیازی به قرارداد کتبی نیست؛ آدمهای این فوتبال شفاهی هم با هم قول و قرار بگذارند همهچیز قطعی و محکم است؛ نمونهاش علیرضا بیرانوند یا همین ریکاردو آلوز. یک نمونه جدیدترش هم محسن فروزان عزیز که 17روز بعد از عقد قرارداد با صنعتنفت آبادان در دسته اول، ناگهان آنجا را رها کرد و به عضویت مسرفسنجان در آمد. بله خب؛ یکسری آدمهای حسود و سختگیر ایراد میگیرند که چرا فروزان فقط 17روز بعد از امضا با نفت ناگهان مسی شد، اما اینها نمیدانند که این 17روز، به نیت هفدهمین ترانسفر فروزان در دوران حرفهایاش بود. او 17روز صبر کرد تا وارد هفدهمین تیمش شود. از این قشنگتر؟ از این شیکتر؟ به راستی چرا زیباییهای فوتبال را نمیبینید؟