روزنامه گل
وقتی زهرا اینچهدرگاهی در سال ۱۳۹۶ بهعنوان رئیس فدراسیون ژیمناستیک ایران انتخاب شد، کمتر کسی تصور میکرد که این رشته به حاشیهراندهشده بتواند روزی در میان رشتههای معتبر ورزش ایران قرار بگیرد. ژیمناستیکی که سالها در حاشیه بود و عملاً جایگاهی در معادلات ورزش کشور نداشت، در دوره مدیریت او جهشی عجیب و تاریخی داشت؛ تحولی که به مذاق برخی مدیران ارشد پرزش کشور خوش نیامد و حالا پس از گذشت چند سال، بار دیگر تلاشهایی برای حذف این مدیر موفق زن از عرصه ورزش آغاز شده است.
پیش از اینچهدرگاهی، فدراسیون ژیمناستیک با نگاه انفعالی اداره میشد. رؤسای وقت نهتنها برنامهای برای توسعه نداشتند، بلکه صراحتاً اعزام ورزشکاران به مسابقات جهانی و بینالمللی را بیفایده میدانستند. آنها معتقد بودند که ژیمناستهای ایرانی در سطح جهانی شانسی برای کسب سهمیه یا افتخار ندارند و بنابراین حضور در این رقابتها تنها هزینهتراشی است. نتیجه چنین رویکردی، سالها عقبماندگی ژیمناستیک ایران از رقبای آسیایی و جهانی بود.
اما با آمدن زهرا اینچهدرگاهی، همه چیز تغییر کرد. او با سابقه قهرمانی، مربیگری و تحصیلات عالی در حوزه ورزش، با نگاهی متفاوت سکان این فدراسیون را به دست گرفت. او ساختار فنی فدراسیون را از نو طراحی کرد، مربیان توانمند را وارد سیستم کرد، و با جسارت، اعزامهای بینالمللی را از سر گرفت. خروجی این برنامهریزی دقیق و باور به توان داخلی، موفقیتهای بیسابقهای بود که نقطه اوج آن درخشش «مهدی الفتی» بود.
مهدی الفتی نماد همین جهش است؛ ورزشکاری که تا چند سال پیش حتی تصور حضور در سطح اول قاره برایش دور از ذهن بود، حالا نهتنها به سهمیه المپیک رسید، بلکه در المپیک به فینال نیز راه یافت. دستیابی به چنین افتخاری در رشتهای مثل ژیمناستیک، نه اتفاقی بود و نه صرفاً محصول استعداد فردی؛ این یک برنامهریزی سیستماتیک بود که در دوره مدیریت اینچهدرگاهی محقق شد.
با این حال، موفقیتهای او همواره با فشارهایی از بیرون مواجه شد. از همان سالهای ابتدایی، برخی مدیران وقت وزارت ورزش از جمله مسعود سلطانیفر و حمید سجادی تلاش کردند این مدیر موفق را از صحنه خارج کنند و چهرهای نزدیک به خود را جایگزین او کنند. این تلاشها با حمایت جامعه ژیمناستیک و ایستادگی اینچهدرگاهی ناکام ماند.
اکنون اما ماجرا وارد فاز تازهای شده است.گویا در اقدامی عجیب و خارج از تصور یا چارچوب هایی که از وزیر ورزش سراغ داریم شنیده می شود که احمد دنیامالی قصد دارد کاری را که سجادی و سلطانیفر نتوانستند انجام دهند، به سرانجام برساند!
در حالی که جامعه ژیمناستیک هنوز ثمرات مدیریت حرفهای اینچهدرگاهی را لمس میکند، پروندهسازیهای قدیمی بار دیگر با شکل و شمایلی تازه از کشوها بیرون آمدهاند. تلاشی هدفمند برای حذف یک زن تحصیلکرده، شجاع و موفق که حالا نه به دلیل ضعف، بلکه به دلیل موفقیتهایش تحت فشار قرار گرفته است.
اما آنچه روشن است، اینبار نیز جامعه ژیمناستیک بیتفاوت نخواهد ماند. خانوادهای بزرگ و حرفهای که بهخوبی میداند پشت پرده این هجمهها چیست و چه کسانی از بازگشت ژیمناستیک به دوران تاریک و غیرمؤثر گذشته سود میبرند. زهرا اینچهدرگاهی شاید تنها رئیس زنی باشد که توانست در میان تمام فشارها، فدراسیونی ورشکسته را به الگویی از توسعه، شفافیت و پیشرفت تبدیل کند. اما آنچه برای مدیران ارشد ورزش کشور مهمتر است، نه حفظ مدیران کارآمد، که حذف چهرههایی است که مستقل و موفق بودهاند.