روزنامه گل

معین احمدوند - بی‌گمان عنوان یکی از باثبات ترین مديران باشگاه های لیگ برتری، به پرسپولیس و شخص رضا درویش اختصاص پیدا می کند.درویش که از دی ماه 1400 به عنوان مدیر عامل در باشگاه پرسپولیس مشغول به کار شد، تاکنون دوران نسبتا موفقی در پرسپولیس داشته و جالب اینجاست که هواداران، گاه‌گاهی تجمعات کوچکی مقابل دفتر رسمی باشگاه راه می‌اندازند و به عملکرد درویش و اعضای هیئت مدیره اعتراض می کنند.این اعتراضات در نوع خود جالب توجه است و جالب بودن آن قطعا به چرایی و دلایل همین انتقادات هواداران پرسپولیس برمی‌گردد.

بدون هیچ تردیدی موفقيت خیره‌کننده پرسپولیس در یک دهه اخیر-که شامل رسیدن به پنج قهرمانی متوالی در لیگ برتر و دو مرتبه راه‌یابی به فینال لیگ قهرمانان آسیا است-مدیون ثبات این تیم چه در کادرفنی و چه در بحث مدیریتی است. یادمان نرود زمانی و در روزگاری نه چندان دور، نشستن بر روی صندلی مدیر عاملی سرخابی‌های پایتخت به مدت طولانی، جزو محالات و اتفاقات نادر در فوتبال باشگاهی ایران بود. اما درویش تا حدی توانست این طلسم و تابو را با مدیریت صحیح خود در اکثر زمینه‌ها بشکند و حالا او در چهارمین سال فعالیت خود به عنوان مدیرعامل در باشگاه پرسپولیس به سر می‌برد.

نکته اصلی اینجاست که چرا درویش با وجود فعالیت‌ها و اثرگذاری های مثبت و موفقیت در اکثر مقاطع نقل و انتقالات با جذب مهره‌های مدنظر سرمربی، هواداران پرسپولیس همچنان از او ناراضی هستند؟ آیا طرفداران پرسپولیس به وضوح نمی‌بینند که در اردوی رقیب سنتی، چه بلبشو و همهمه و آشفتگی بی‌پایانی در هر دوره‌ و فصلی وجود دارد؟ آیا مطلع هستند و می‌دانند که استقلال در طی سالیان اخیر، بیشتر از سرمربی، مدیر عامل عوض کرده است؟ در یک دهه گذشته، اگر نگاهی به نیمکت دو تیم پرسپولیس و استقلال بیندازیم، خیلی زود متوجه خواهیم شد که نیمکت آبی‌ها شانزده چهره مختلف به خود دیده است؛ در حالی که نیمکت پرسپولیس در همین بازه زمانی، هفت مرتبه دستخوش تغییرات شده و نتیجه همین ثبات نسبی، سرخ‌ها را به یکی از موفق ترین و پرافتخارترین تیم‌های لیگ برتر تبديل کرده است.

هرچند که بخشی از دلخوری پرسپولیسی ها از مدیرعامل فعلی، به جدایی سه بازیکن تأثیرگذار فصول پیشین یعنی علیرضا بیرانوند، دانیال اسماعیلی‌فر و مهدی ترابی مربوط می شود که از قضا هر سه بازیکن در تابستان سال گذشته، به تراکتور پیوستند و نقش بسزایی در رقم زدن اولین قهرمانی تراکتور در لیگ برتر ایفا کردند. البته ناگفته نماند که پرسپولیس سال پیش دقیقا در همین مقطع، در بازار نقل و انتقالات با وجود جذب چهره‌ای به نام «خوان کارلوس گاریدو»، مهرهای خوبی به تیم اضافه نکرد و ثمره همین نقل و انتقالات ضعیف، سبب شد تا دست قرمزهای پایتخت از هر جامی کوتاه بماند و از دستیابی به جایگاهی مطمئن در تورنمنت های مختلف فصل باز بماند.

به هر حال، این علت‌ها دلیل محکم و قانع‌کننده‌ای برای زیرسؤال بردن کارنامه و عملکرد چهارساله درویش در پرسپولیس به شمار نمی‌رود. هرچند که انتقادات ریز و درشتی به سبک مدیریتی درویش وارد است اما در حال حاضر، کمتر تیم مدعی را می‌توان یافت که مديرعاملی با سابقه حداقل چهار سال فعالیت، سکان مدیریتی یک باشگاه را به درستی به دست گرفته باشد. شاید ارزش، اعتبار و عیار رضا درویش سالیانی بعد برای پرسپولیسی‌ها مشخص و عیان شود؛ زمانی که همین هواداران معترض پرسپولیس از درویش، با وجود کمی و کاستی‌هایش، به عنوان یکی از بهترین مدیر عاملان تاریخ ادوار باشگاه یاد می‌کنند.