روزنامه گل

دیاکو پاشازاده - ورزش و به طور ویژه فوتبال ما آنقدر مشکل و معضل و چاله و چوله های ریز و درشت دارد که اشاره به تک تک آنها مثنوی هفتاد من کاغذ است. از جولان دلال ها و چپاول شدن پولی های هنگفتی که از بیت المال در این فوتبال هزینه می شود تا زد و بند ها و فساد های کوچک و بزرگی که فقط یک نمونه آن که مربوط به چندسال قبل است درحال بررسی است.

درمیان این همه موضوع و مورد که نیاز به بررسی دارد، وزیر ورزش دستورداده اند که رسیدگی شود آیا صحنه مشکوک به خطای آرمین سهرابیان روی محمدعمری اخراج داشت یا نه؟! جالب اینکه مسوول رسانه ای وزارت خانه هم سریع در توجیه این موضوع دست به قلم می شود و از تصمیم شبهه برانگیز وزیر که مدیربالادستی اش باشد دفاع می کند؟!

اگر حساسیت و ورود وزیر به بحث داوری ها صرفا از روی حساسیت و دلسوزی و انجام وظیفه با هر واژه ای همتراز و هم معنا با اینها است، مگر در طول لیگ برتر کم اشتباهات فاحش داوری با وجود سیستم وی ای آر رخ داد؟ چرا دنیامالی آن روز که داور پنالنتی مسلم ذوب آهن مقابل پرسپولیس گرفته نشد دستور رسیدگی نداد؟ چرا دربین این همه اشتباه فاحش و بزرگ داوری لیگ برتر و جام حذفی که به سود یا به ضرر همین استقلال یا پرسپولیس و سپاهان و تراکتور و دیگران گرفته شد، آقای وزیر فقط در اینجا حساس شده و دستور رسیدگی صادر کرده است؟ احیانا ممکن نیست چون پای تیم شهر اش و باشگاهی که قبلا مدیر آن بوده درمیان است وزیر ورزش مملکت دستور بررسی این صحنه را صادر کرده باشد؟ با این همه ابهام و سوال پیش آمده، چطورمی شود باور کرد و پذیرفت این ماجرا کاملا فنی و فوتبالی است!

چرا وقتی مدیران سابق استقلال با خرید دو بازیکن بوسنیایی حدود یک میلیون دلار به مملکت و بیت المال لطمه زدند وزیر حساس نشد و دستور بررسی نداد؟ چطور وقتی پیست نا ایمن آزادی جان یک خبرنگار را گرفت وزیر حساس نشد و دستور بررسی نداد؟ چطور وقتی دلال ها قیمت بازیکنان ایرانی را به 150 و 170 میلیارد رسانده اند وزیر حساس نمی شود و دستور بررسی نمی دهد؟

اصلا مگر کار رییس جمهور و وزیر و وکیل پرداختن به مسائل خرد و کوچکی از نوع صحنه مشکوک داوری است. مانند وزیر ورزش دولت حسن روحانی که به خاطر اشتباه داوری علیه پرسپولیس به فدراسیون تذکر داد و پس از آن غائله و و حاشیه ای به نام "بابامسعود" در این فوتبال راه افتاد و ماندگار شد؟ بهتر نیست وزیر ورزش به خاطر مساول مهم تر که باعث آبروریزی بین المللی در این فوتبال شده ورود کند و دستور بررسی بدهد تا وضعیت چمن ورزشگاه آزادی و خاموش شدن پروژکتور و چند ساله شدن پروژه بازسازی آن آن سوژه خنده و تمسخر جهانیان به ویژه کشورهای همسایه نشود و میلیون ها ایرانی احساس سرافکندگی نکنند؟

البته حالا دیگر آب به زمین ریخته و و بعید است دیگر بشود آن را جمع کرد. حالا برای ملوان هم یک "بابا احمد" خلق شده است و از این به بعد هر اتفاقی پیرامون این باشگاه ریشه دار و قدیمی را به دخالت و ورود وزیر ورزش ربط خواهند داد!