روزنامه گل
آقا ما بارها و بارها در مورد قیمت بالای بازیکنان ایرانی نوشتیم و عمیقا هم اعتقاد داریم دوسوم این نرخها زیادی است و خیلی از این دوستان، گرفتن این پولها را در خواب هم نمیدیدند. بازار مکاره است، نظارت درست و دقیقی وجود ندارد و پول مردم به پای مشتی فوتبالیست ریخته میشود که محال است 90درصدشان نصف این رقمها هم از خارج پیشنهاد داشته باشند. این از این؛ اما در عین حال مثلا فلسفه این مصاحبه از فلان پیشکسوت پرسپولیس را نمیفهمیم: «پیام نیازمند انگشت کوچک احمدرضا عابدزاده هم نمیشود. عابدزاده باید 100میلیارد بگیرد.» خیلی هم خوب و درست، اما الان که عابدزاده نداریم چه کنیم؟ یعنی برویم احمدرضا را 30سال جوانتر کنیم که بیاید 100میلیارد بگیرد؟ امکانش هست؟ انتقادهای اینشکلی واقعا چقدر راهگشاست؟