ساکت، آرام و بی صدا آمد
روزنامه گل
محمد رضا نصرالله زاده - از همان روزی که مجمع فدراسیون فوتبال با آن شکل و شمایل برگزار و مهدی تاج با آن رای بالا، برای مدت ۴ سال دیگر در جایگاه ریاست خود در آن فدراسیون ابقا گردید، مشخص بود که بعد از افتادن آب‌ها از آسیاب و گذر زمان، دوباره پای همان همیشگی‌ها به مسئولیت های مختلف فدراسیون فوتبال باز خواهد شد، که دیری هم نپائید که این پیش‌بینی عینیت پیدا کرد و محمدرضا ساکت که همیشه با بودن مهدی تاج، به نوعی و با مسئولیتی در این فوتبال بوده است، دوباره آمد و برای دیداری که شاید خیلی های دیگر هم می‌توانستند، مسئولیت تعریف شده او را انجام دهند، او حکم گرفت تا مشخص شود که با بودن مهدی تاج محمدرضا ساکت و محمدرضا ساکت‌ها هم خواهند بود! مسئولیت برگزاری دیدار با کره شمالی در چهارچوب رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ آمریکا، کانادا و مکزیک در مشهد مسئولیت آنچنان سخت و سنگینی نبود که اگر ساکت مسئولیت آن را بر عهده نمی‌گرفت، آن کار بر روی زمین می‌ماند و نوع همین انتخاب، بدون شک پیش زمینه انتخاب‌هایی است که باید در آینده نزدیک شاهد آنها بود. انتخاب‌هایی که پیش بینی آن توسط اهالی فوتبال کار چندان سخت و دشواری نبوده و نیست. اینکه محمدرضا ساکت برای برگزاری مسابقه فوتبال ایران و کره شمالی، قرار است در مشهد چه کاری را انجام دهد همان علامت سوال بزرگی است که ذهن بسیاری از علاقمندان به فوتبال را به خود مشغول کرده است. چرا که برگزاری رقابت‌های این چنینی از سوی فدراسیون بین المللی فوتبال FIFA دستورالعمل مشخصی دارد که باید توسط کشور میزبان صفر تا صد آن انجام شود. یعنی یک فرم خاص با آیتم‌هایی برای برگزاری مسابقات در سطوح این چنینی وجود دارد که باید همه آنها رعایت و بر اساس آن بازی‌ها برگزار شود و کار چندان پیچیده‌ای هم نیست! که بگوییم، اگر آقای X نیآید، هیچکس دیگر نمی‌تواند آن کار را انجام دهد. به هر حال این انتخاب درست یا غلط انجام و محمدرضا ساکت هم کار خودش را با سفر به مشهد و بازدید از امکانات شهر میزبان از چندی پیش آغاز کرده است. کاری که به اعتقاد اهالی فوتبال، خیلی های دیگر هم می‌توانستند انجام دهند. همان خیلی‌هایی که در این فوتبال قرار نیست به بازی گرفته شوند! درست مانند مجید جلالی که با دشواری به این چرخه راه پیدا کرد، اما آنقدر چوب لای چرخش گذاشتند، که عطای ماندن را به لقایش بخشید و گذاشت و رفت! چهره‌ای که قطعاً نبودش، عیار فدراسیون فوتبال را در بحث آموزش و فنی پایین خواهد آورد. اما چرا آدم صبوری مانند مجید جلالی فضای فوتبال را برای خود نا امن می بیند و می گذارد و از این فوتبال می رود؟ همان سال کلیدی آزمون فوتبال ایران است، که امیدواریم روزی به آن بطور شفاف پاسخ داده شود!
