روزنامه گل

معصومه صالحی - عملکرد علی نظری جویباری و رفقایش در هیات مدیره و چارت مدیریتی باشگاه آنقدر بد و فاجعه بار بوده است که حالا بخش زیادی از هواداران خواهان تغییرات گسترده مدیریتی توسط مالک و نماینده تام الاختیار آنها در باشگاه یعنی علی تاجرنیا هستند. طیف گسترده ای از پیشکسوتان، حتی آنهایی که رفیق و یاز نزدیک نظری جویباری هستند این روزها از مدیریت انتقاد می کنند یا دست کم حاضر به دفاع از او در مقابل حجم بالای انتقاد ها نیستند. حالا به جرات می توان گفت که جویباری هم به سرنوشت دیگر مدیران استقلال دچار شده است. از امیرحسین فتحی و علی فتح الله زاده گرفته تا علی کریمی و حجت کریمی. شاید مصطفی آجرلو در این میان یک استثنا بود که با عملکردش توانست تیم را به موفقیت برساند و هواداران و پیشکسوتان را راضی نگه دارد که البته همین یک نفر را هم شبانه کله پا کردند و برداشتند!

مدیران موفق و امتحان پس داده ای مانند محمدحسین قریب یا خودشان حاضر به پذیرش این مسئولیت نیستند یا مانند سعید آذری برای مدیرعاملی باشگاه استقلال مقبول تصمیم گیران و تصمیم سازان نمی افتند. البته خیلی از همین مدیران ناکام هم نه تنها از اول برسرنخواستن شان بین هواداران و پیشکسوتان دعوا نبود که برعکس با سلام و صلوات آمدند. همین فتح الله زاده وقتی آمد که بخش زیادی از هواداران آرزوی آمدن او را داشتند. علی خطیر و فرشید سمیعی هم وقتی آمد محبوب بود. حتی علی نظری جویباری هم اگر نگوییم محبوب و مقبول اغلب هواداران پیشکسوتان بود، دست کم مخالف و منتقد خاصی هم نداشت! حالا اما شرایط او تغییر کرده و جایگاه اش متزلزل است.

نظری جویباری در این مدت نتوانست تصمیمات درست و خوبی برای استقلال بگیرد. او در پروژه جذب ستاره ها در نیم فصل شکست خورد و از پس خرید محمد قربانی و دیگر لژیونر های ناموفق فوتبال ایران نیامد تا در نهایت امثال مهران احمدی و محمدرضا آزادی جذب شوند. در بحث خرید خارجی هم شکاری بهتر از جوئل کوجو نداشت تا تمام تصوری که هوادران از دوران باشکوه حضور او در دهه هشتاد داشتند مخدوش شود. حالا دیگر کسی به وعده های او و تاجرنیا برای بستن تیمی خوب و بزرگ در پایان فصل توجه نمی کند، چون این وعده ها را برای نیم فصل هم آورده بود، اما برای محقق نشدن آن بهانه زیادی مطرح شد. هواداران حتی به آمدن یک سرمربی خوب هم دیگر امیدی ندارند. جویباری حدود یکماه با اسم ماتزاری هواداران را بازی داد و دست آخربه فیروز کریمی و بوژوویچ مونته نگرویی و گمنام رسید! نظری حتی توان کارکردن و حفظ کردن مربی ای در پیتسو موسیمانه را هم نداشت و این مربی آفریقایی به راحتی توانست از پرداخت نشدن به موقع دریافتی هایش استفاده کرد و یک طرفه فسخ کند.

حالا دیگر کمتر استقلالی پیدا می شود که به نظری جویباری و توانایی هایش ایمان و اعتماد داشته باشد. شاید بازگرداندن فرهاد مجیدی بزرگترین کاری باشد که از دست او بر می آید! وعده آوردن مربی درجه یک خارجی را هم دیگر کمتر کسی باور می کند. جویباری نشان داد که مشکل استقلال فقط با تغییر سرمربی حل نمی شود و اصلاحات باید از بیرون زمین شروع شود و شایعات هم حکایت از همین موضوع حکایت دارد.