روزنامه گل

وحیدرضا عبدی نژاد - مصاحبه ویژه‌ای را با پیشکسوت ، مربی و کارشناس فوتبال حسین فرکی انجام دادیم که جدیدا هم به عنوان رئیس هیئت مدیره فولاد خوزستان منصوب شد، با وی پیرامون مشکلات فوتبالمان و البته لیگ نخبگان آسیا و... همکلام شدیم ، شما را به آن دعوت می‌کنیم....

حسین آقا اولا تبریک به خاطر سمت جدیدتان در باشگاه فولاد؛ برای شروع تحلیلتان را از حضور نمایندگان فوتبالمان در لیگ نخبگان و البته علت اصلی ناکامی شان می شنویم؟ و و در ادامه؛ آیا در آینده امیدی به موفقیت نمایندگان ایرانی در این رقابت‌های خاص هست؟

در ابتدای امر لازم است بخاطر نظر لطف شما تشکر کنم، در جواب تان باید به این نکته مهم اشاره کنم که در فوتبال ما انقدر حواشی رنگارنگ حاکم شده است که خیلی‌ها را جذب خود کرده و دیگر به اصل فوتبال کمتر پرداخته می‌شود ، متاسفانه اخیراً با این ذهنیت به فوتبال نگاه می‌شود که این خودش یک فاجعه برای فوتبال ایرانیست حالا ما باید راجع به کدام فوتبال صحبت کنیم فوتبالی که از لحاظ فنی تحلیل شود و باید از آن کلاً لذت برده شود و یا فوتبالی که منتظر باشیم تا ببینیم در فلان بازی چه اتفاقاتی می‌افتد و چه حواشی در پی دارد؟! مقایسه در بعضی مواقع کار درستی نیست ولی وقتی فوتبال‌های اروپا را می‌بینیم که چه سطح بالایی دارد و چه لذتی از آن می‌شود برد و بعدش می آییم و مقایسه می‌کنیم ، می‌بینیم از لحاظ کیفی فوتبال ما چیزی برای گفتن ندارد که بخواهیم راجع بهش بحث کنیم و تحلیل کنیم و البته راه دورتری نرویم در همین فوتبال آسیا ما مشاهده می‌کنیم که لیگ‌های عربی چقدر فاصله گرفته اند و آنها دنبال پیشرفت‌های چشمگیر هستند و حتی نگاه جهانی و حرفه ای دارند و به فکر میزبانی رقابت‌های مهمی مثل جام جهانی هستند و ستارگانشان را جذب لیگشان کردند( با برنامه‌ریزی که به هدفشان برسند) ولی ما در فوتبالمان همچنان اندر خم یک کوچه ماندیم و دنبال آن هستیم که مثلاً وی ای آر را در همه بازی‌ها استفاده کنیم یا استادیوم‌های بی‌کیفیت را میزبانی نکنیم یا موارد این چنینی ساده و پیش پا افتاده پس صحبت کردن راجع به فوتبال خودمان خیلی ناراحت کننده و سخت است و این ناکامی‌های اخیر با این شرایط مذکور چیز غریبی نبود، اما در مورد ناکامی نمایندگانمان و امید به آینده باید بگویم باید امروز چیزی کاشته شود تا به فردا امیدوار بود ما وقتی بذر خاصی جز همان حواشی و بی‌اخلاقی‌هایی که گفتم نکاشتیم پس چندان به آینده نباید امیدی داشت و...

از این جهت که بحث به سمت فاصله زیاد ما حتی با کشورهای حاشیه خلیج فارس رفت، به یکباره این سوال به ذهنمان رسید که به نظرتان با توجه به انتخابات اخیر فدراسیون فوتبال آیا امیدی به تجدید نظر آقایان برای بهبود شرایط هست یا همچنان همان داستان‌های همیشگی و عدم پیشرفت فوتبال ایرانی؟!

خب ببینید من هیچ اعتقادی به این انتخابات‌ها ندارم و بیشتر انتصابات است تا انتخابات! و در این انتخابات مهندسی شده همه مردم از قبل نتایج آن را می‌دانند لذا راجع به آن صحبت نکنیم بهتر است و باز هم با این انتخابات شرایط همانند وضعیت گذشته خواهد بود و راحت بگویم که هیچ امیدی به پیشرفت در فوتبال نیست حالا چه در بحث سخت‌افزاری و چه برنامه‌ریزی‌ها و سایر موارد و چه بحث لیگ برتر فوتبال و لیگ دسته یک و غیره اتفاق خاصی نخواهد افتاد همچنان شاهد دلالی و فسادهای پشت پرده فوتبال (متاسفانه) خواهیم بود مگر اینکه در آینده (دورتر) تحولی عظیم و اساسی در ساختار فوتبال ما صورت بگیرد و دیگر شاهد این بی‌اخلاقی‌ها نباشیم.

از نظر شما شخص یا اشخاصی می‌توانند به فوتبال ورود کنند و به قولی ناجی این فوتبال مملو از مشکلات و پرحاشیه شوند؟

به هر حال در طول این سال‌ها و در تاریخ فوتبالمان همه چیز مشخص است و بودند افرادی که فوتبال را به خوبی مدیریت کردند و رو به جلو کار کردند افرادی مانند صفایی فراهانی یا دکتر دادکان و امثالهم کارنامه خوبی داشتند و نجات بخش فوتبال هم بودند اما با اینهمه این روزها به دلایلی از آنها استفاده نمی‌شود. ضمنا جا دارد اشاره ای هم به نام کریم باقری بکنم که انقدر محبوب و مردمی است که حتی وقتی در مقطعی میرود و بعد از مدتی بازمیگردد همچنان جایگاه خاص خودش را دارد و مورد حمایت و اقبال مردم است(فارغ از بحث فنی و نتیجه گیری در مربیگری و از لحاظ اخلاق و شخصیت بالا) واقعا فوتبال ما مثل اینان کم دارد...

برای اینکه مقداری فضای مصاحبه متفاوت و جذاب‌تر شود سوال متفاوتی هم از شما می‌پرسیم آیا حسرت یا آرزوی فوتبالی در دوران بازی (یا چه مربیگری ) داشته‌اید؟ مثلاً بازی در یکی از تیم‌های پرسپولیس، استقلال یا مربیگری در این تیمها؟!

به هر حال مربیگری یا بازی در این تیم‌ها آرزوی هر مربی یا بازیکنی است اما محض یادآوری باید بگویم که من برای مدت کوتاهی حوالی ۹ ماه در پرسپولیس بازی کردم و البته راجع به مربیگری هم طبیعتاً اتفاق جذابی می‌توانست باشد که هر مربی برای یکی از این تیم‌ها مربیگری کند اما برای من دیگر داستان مربیگری مخصوصاً برای یکی از این تیم‌ها دیر است. ناگفته نماند که من در اصل یک پاسی هستم و همیشه به این تیم تعلق خاطر داشتم.

و اما بحث لیگ و تیم‌های در کورس برای کسب قهرمانی؛ فکر می‌کنید رقابت اصلی برای کسب قهرمانی بین کدام‌ها باشد؟

فکر می کنم اول از همه تراکتور و بعد از آن سپاهان و پرسپولیس رقابت سختی برای قهرمانی دارند، به نظرم تراکتور بالاترین شانس را برای قهرمانی لیگ امسال داشته باشد.