روزنامه گل

معین احمدوند / در این روزگاری که استقلال در وضعیت بسیار بدی قرار گرفته و طرفداران این تیم امیدی به روزهای آتی و ادامه لیگ برتر ندارند، کمی خاطره بازی و تداعی خاطرات سال های اخیر خالی از لطف نیست.سه شنبه هفته آینده آبی ها در یکی از حساس ترین دیدارهای این فصل خود،در قطر به مصاف الریان می روند و برد استقلال به معنای صعود این تیم به مرحله بعدی رقابت هاست و مساوی یا باخت، کار آبی ها را به «اما و اگر» های فراوانی خواهد کشاند.

حال به همين بهانه بد نیست نگاهی به یکی از بهترین نسخه های استقلال در سال های اخیر بیندازیم و با به یاد آوردن گذشته ها، متوجه شویم که استقلال همواره مقابل بهترین تیم های عربی قد علم می کرده و حسابی آنها را به زحمت و دردسر می انداخته است.

برای آغاز این داستان و روایت خاطره انگیز، باید به سراغ استقلال در فصل 1396/97 یا لیگ هفدهم برویم. جایی که استقلال با علیرضا منصوریان شروع آنچنان خوبی در لیگ برتر نداشت و تقریباً در وضعیت مشابه این روزهای خود، گرفتار حاشیه و جنجال های عجیب و غریبی شده بود.پس از جدایی علی منصور و نارضایتی طرفداران از عملکرد او، دستیار اول یعنی میک مک درموت ایرلندی، تنها در یک دیدار هدایت استقلال را برعهده داشت و بعد از آن، وینفرد شفر همه چیز را برای آبی ها در آن مقطع زمانی تغییر داد.

او با همان تیم در پایان لیگ هفدهم، جایگاه سوم جدول را به تیم خود اختصاص داد و آبی ها را بعد از چند فصل به یک جام رساند و جام حذفی را برای آبی پوشان به ارمغان آورد. ضمن اینکه آخرین برد استقلال در دربی های لیگ برتری، با وینفرد شفر به دست آمد و ثبت شد.

اما شاهکار سرمربی آلمانی دقیقا در لیگ قهرمانان آسیا رقم خورد. هواداران استقلال فکر نمی کردند بتوانند در پایان دور گروهی، از گروه خود که با الریان قطر، الهلال عربستان و العین امارات همگروه بودند، صعود کنند. در عین ناباوری معجزه و شگفتی اتفاق افتاد و آبی ها بدون باخت و با کسب سه برد و سه تساوی و دوازده امتیاز، از این گروه مرگ به عنوان تیم صدرنشين به مرحله بعدی راه یافتند. الهلال قدرتمند را رفت و برگشت شکست دادند تا نشان دهند استقلال بیش از پیش در برد مقابل زعیم آسیا، همچنان تبحر ویژه و خاصی دارد.

در مرحله یک هشتم نهایی به مصاف ذوب آهن امیر قلعه نویی رفتند. هرچند که در بازی رفت در فولاد شهر، با یک گل تن به شکست دادند اما این پایان کار نبود و دیدار برگشت در آزادی، هیچ وقت از ذهن هواداران این تیم پاک نمی شود و البته نخواهد شد.بیست و پنج اردیبهشت 1397 در ورزشگاه آزادی جای سوزن انداختن وجود نداشت و در حضور بی شمار طرفداران، شاگردان شفر با یک برد فوق‌العاده و ماندگار، صعود به هشت تیم پایانی لیگ قهرمانان آسیا را جشن گرفتند.

مامه تیام، بازیکنی که هواداران استقلال بیش از هر چیزی همچنان حسرت نداشتن او را می خورند و هنوز هم نمی توانند درخشش و عملکرد جادویی شماره هفت سنگالی را از یاد ببرند، دست به هت تریک زد و با یک شوت استثنایی و عالی از پشت محوطه جریمه، دروازه رشید مظاهری را گشود و شب خاطره انگیزی را برای تماشاچیان و سکوها رقم زد. علاوه بر مامه تیام، سرور چپاروف، فرشید اسماعیلی،امید ابراهیمی،پژمان منتظری، سید مجید حسینی و وریا غفوری در آن تیم حسابی آقایی می کردند و جولان می دادند و با ارائه یک نمایش و بازی هجومی و تماشاگر پسند، موفق شدند به نتایج فوق‌العاده ای با سرمربیگری پیرمرد آلمانی یعنی وینفرد شفر دست پیدا کنند.

از آن روز فراموش نشدنی برای هواداران استقلال، به طور دقیق 2097 روز تا به امروز گذشته و سپری شده و در طول این مدت آبی ها با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرده‌اند و از طوفان و بلایای فراوانی رد شده‌اند. البته طرفداران استقلال يادشان نرود که در سال های نه چندان دور، در آسیا حریف سرسختی برای تیم های متمول عربی به حساب می آمدند و امتیاز گرفتن از آن نسخه طلایی آبی ها، اصلاً کار ساده و آسانی نبود.

به هر روی، فراموش کردن آن روزها و برخی فصول درخشان برای هواداران استقلال، کار سختی است و شاید با مروری اجمالی بر آن بازی و فصل درخشان آبی ها، هوداران، بازیکنان، کادرفنی و تیم مدیریتی به خودشان بیایند تا بلکه از ایجاد حواشی غیر ضروری و پیش پا افتاده برای این تیم و کشتی به گل نشسته پرهیز و اجتناب کنند!