روزنامه گل

حامی ترینی - در شرایطی که استقلال بعد از جدایی پیتسو موسیمانه هنوز سرمربی جدیدش را مشخص و معرفی نکرده، برای دومین بار به عنوان سرمربی موقت مسئولیت فنی آبی پوشان را برعهده گرفته است. او که برای مدت زیادی هم به عنوان دستیار کنار سرمربی خارجی بود و قطعا شناخت خوبی هم از بازیکنان و شرایط استقلال دارد، در هردو مقطع که سرمربی موقت بود نتوانست نتایج قابل قبولی کسب کند تا سکو ها برعلیه او شعار بدهند و جو هواداری در فضای مجازی کاملا ضد او باشد.

با این وجود سهراب نه تنها حاضر به خالی کردن نیمکت استقلال نیست که خبر می رسد پس از مذاکره با مدیران باشگاه احتمالا به کارش تا پایان فصل ادامه خواهد داد و قرار است با حضور یکی دو مربی خارجی کادر او تقویت شود! حالا این سوال پیش می آید که آیا بختیاری زاده هدف اش کمک به تیم است یا می خواهد از این فرصت برای باز کردن پرونده سرمربیگری اش در فوتبال که پس از کسب نتایج بسیار ضعیف برای مدتی طولانی بسته شد بود استفاده کند؟

سهراب در واکنش به نتایج ضعیف و اعتراض هواداران استقلال با چهره ای حق به جانب گفته بود که او هم مانند هر مربی برای پیاده کردن تفکرات و برنامه هایش نیاز به زمان دارد! این جمله را در واقع می توان به چراغ سبز نشان دادن و ابراز علاقه او برای ماندن طولانی مدت در استقلال تفسیر کرد. اگر رفتار و گفتار و نتایج کریم باقری که بعد از گاریدو به اکراه و با اصرار فراوان سرمربی موقت پرسپولیس شد را با سهراب مقایسه کنیم، آنوقت می توانیم به هواداران استقلال حق بدهیم که از او ناراضی باشند و علیه اش شعار بدهند.

با وجود نتایج قابل قبول و اصرار پیشکسوتان و مدیران باشگاه و حتی پذیرش این موضوع از سوی بخش زیادی از هواداران پرسپولیس، کریم باقری زیر بار اینکه حتی چند بازی بیشتر سرمربی موقت باشد نرفت و درنهایت مدیران باشگاه به هر سختی که شده اسماعیل کارتال را آوردند. حالا سهراب اینجا سیاستی متفاوت را در پیش گرفته است و نه تنها عجله ای برای ترک این سمت باد آورده ندارد که برای کسب نتایج خوب و پیاده کردن تفکراتش وقت بیشتری هم طلب می کند. این قهر و آشتی های سهراب را هم ظاهرا نباید چندان جدی گرفت، چون او اگر رفتنی بود. به هرحال این یک بازی دوسر برد برای سهراب است و او به عنوان یک مربی چیزی برای از دست دادن ندارد و برعکس این فرصت را دارد تا حتی با کسب نتایج متوسط نام خودش را احیا کند.

از آن طرف استقلال و البته مدیران جدید آن اما چیزهای زیادی برای باختن دارند. آبی ها هنوز جام حذفی و دربی و صعود از مرحله گروهی را پیش رو دارد که ممکن است و انتظار می رود با سهراب برباد برود. اگر استقلال با مربی منتخب مدیران استقلال در این 3 عرصه بازنده شود قطعا تاجر نیا و نظری جویباری و دوستان محبوبیت و جایگاه فعلی خودشان را نزد هواداران از دست می دهند و تجربه نشان داده هروقت این اعتماد ازبین رفته مدیراناستقلال هیچ جوره نتوانستند جایگاه و پایگاه خودشان را در جامعه هواداری بازسازی کنند. باید دید این ریسک مدیران و تمایل سهراب برای ماندن در استقلال در نهایت چه سرنوشت و سناریویی را رقم خواهد زد؟ همه برنامه مدیران استقلال برای پایان فصل است، اما شاید حذف شدن از حذفی و باختن دربی و صعود نکردن از آسیا باعث شود تا تجمع های اعتراضی به مدیریت و مالکان باشگاه حتی قبل از پایان سال جاری شکل بگیرد و عمر مدیریتی آنها اصلا به فصل آینده نرسد!