روزنامه گل

وحید محمدخانی - فوری‌ترین نتایج تغییر کادرفنی در پرسپولیس، باز شدن پای مهاجمان به گلزنی بود. در شرایطی که علی علیپور و عیسی آل‌کثیر در این فصل فرصت‌های مطلوب زیادی را از دست داده بودند، آتشبار آنها در دو هفته پایانی دور رفت روشن شد و با هدایت کریم باقری، جمعا 6 گل به ثمر رساندند؛ علیپور با 4 گلی که به خیبر خرم‌آباد و هوادار زد به صدر جدول گلزنان رسید و عیسی آل‌کثیر هم با به ثمر رساندن 2 گل در مصاف با این تیم‌ها، به دوران طولانی گل نزدن خود پایان داد. حالا هواداران پرسپولیس امیدوارند درخشش این دو مهاجم ادامه بیابد و این تیم بار دیگر برای دفاع از عنوان قهرمانی‌اش تلاش کند. نکته عجیب در این میان اما، برخی مواضع و اظهارات عیسی آل‌کثیر است. مهاجمی که در این فصل بیشترین و بهترین موقعیت‌ها را از دست داده و حتی به نوعی موجب اخراج سرمربی قبلی شده بود، حالا هم که گاریدو رفته، با زبان طعنه و کنایه علیه او سخن می‌گوید.

عیسی چه می‌گوید؟

آل‌کثیر که بعد از بازی با هوادار خیلی کلی تقصیرات را گردن سرمربی سابق پرسپولیس انداخته بود، در مصاحبه جدیدش با یکی از سایت‌ها، خیلی بی‌پرواتر در این مورد حرف می‌زند: «دیدید از زمانی که سرمربی قبلی رفت و کارها دست آقا کریم افتاد همه چیز فرق کرد و روحیه و شرایط تیم ما چیز دیگری شد. همه می‌دانند چه کسی ما مهاجمان و تیم را تحت فشار قرار داد. مشخص بود تیم ما شرایط خاصی داشت. اگر آقا کریم و کادری که داشتیم از همان ابتدا مسوولیت تیم را برعهده داشتند بازی با الهلال و النصر بیشتر جنبه تشریفاتی پیدا می‌کرد.» پرسش اینجاست که آیا واقعا این همه زخم زبان به کسی که رفته لازم است؟ بله؛ شاید شرایط پرسپولیس در لیگ نخبگان آسیا خیلی بهتر می‌شد، البته اگر شخص شما در مسابقه با الریان آن ضربه سر را از یک قدمی دروازه گل می‌کردی. در لیگ برتر هم اگر فقط یک‌سوم موقعیت‌های قطعی شخص شما گل شده بود، الان پرسپولیس عنوان قهرمانی نیم‌فصل را در اختیار داشت و سرمربی پیشین این تیم (با هر کیفیتی) این همه فحش نمی‌خورد. حالا که تمام شد و رفت؛ لااقل دیگر جانب مروت و معرفت را نگه دارید و به کسی که خودتان او را راندید لگد نزنید.

از کجا شروع شد؟

یک مشکل بزرگ بین گاریدو و آل‌کثیر این بود که مربی اسپانیایی اعتقادی به استفاده از دو مهاجم همزمان در پرسپولیس نداشت و به همین دلیل جا برای عیسی تنگ می‌‎شد. مسایل غیرفنی هم اما وجود داشت؛ مثل وقتی که عیسی آل‌کثیر بعد از برتری پرسپولیس برابر آلومینیوم از شادی کنار سایر بازیکنان در مقابل هواداران طفره رفت و گاریدو شخصا او را کنار دیگران برد تا به تماشاگران ادای احترام کند. به هر حال، این بخشی از خلقیات آل‌کثیر است؛ مهاجمی که به ندرت دیده می‌شود حتی گلزنی بقیه بازیکنان را هم چندان جدی و از صمیم قلب جشن بگیرد!

همچنان پاره‌وقت

یک بار در گزارشی پیرامون عیسی آل‌کثیر نوشتیم روند کاری او در پرسپولیس طوری بوده که شش ماه در اوج به تیم کمک کرده و شش ماه دیگر به هر دیلیلی حضور نداشته است؛ یک بار محرومیت ناشی از شادی بعد از گل، یک بار مصدومیت سنگین و اصرارش برای این که عمل نکند، یک بار انتقال ناگهانی‌اش به سپاهان و حالا هم این دلیل منطقی و موجه که با مربی «حال» نمی‌کرد و تحت فشار روانی بود! در هر صورت امیدواریم مربی بعدی استخدام شده توسط پرسپولیسی‌ها، هر که هست، مورد تایید عیسی باشد و با فاز او بخواند، وگرنه دوباره ممکن است به عصر قحطی گل برگردیم!