روزنامه گل

سیدرضا فیض آبادی - کدام مسئول را می شناسید که برای ماندن در پست خود تلاش نکند ؟ پست های انتسابی جای خود که قصه پر غصه ای است و مردم ما از دست این مدیران نالایق غصبی و انتسابی چه ها که نکشیده اند . اتفاقا هرچقدر طرف نالایق تر است بیشتر برای بقا دست و پا می زند ولی مبحث ما در باب مدیران انتخابی است .در ورزش هردو بخش را داریم . روسای فدراسیونها که در چرخه انتخابی قرار دارند و معاونین وزیر و مدیران ستادی و مدیران کل استان و شهرستان که جزو منسوبین هستند . از ابتدای دولت سیزدهم بسیاری از مدیران استانی و شهرستان ورزش تغییر کرده اند و طبیعی است که این منسوبین منتظر موج تغییرات در دولت چهاردهم باشند .براساس بازدید میدانی که همین دو هفته گذشته از چند استان کشور داشتم حال و روز ورزش را در بسیاری از نقاط دور و نزدیک تاسف بار دیدم و اگر هم در جایی هنوز چرخ ورزش استان درست و خوب می چرخد بواسطه حس وظیفه شناسی مدیر مجموعه است که منتظر و نگران تغییرات نیست و تا لحظه آخر کارش را انجام می دهد . کاش وزیر ورزش یک بخشنامه کند و از تمام مدیران استانی بخواهد که با قدرت برنامه های خود را به پیش ببرند و نگران تغییرات نباشند .این آفت بزرگی است که در تغییرات دولت ها به جان ورزش می افتد و جرات و جسارت و ریسک را از مدیران گرفته است . البته مدیری که اهل ریسک باشد مثل علی جوادی مدیر کل تهران شجاعانه کار می کند چون به کاری که می کند اعتقاد دارد .اما روسای فدراسیون ها حکایت دیگری دارند .آنها در چرخه دموکراتیک انتخاباتی قرار دارند و اینجا بحث رقابت است .

رقابت هر 4 سال یکبار بین گروه حاکم و یکی دو گروه خارج از تشکیلات هر فدراسیون بوجود می آید و طبیعتا در بازار رقابت انتخاباتی برخی موارد مطرح می شود که ذات انتخابات است . چه خوب است وقتی یک نفر در انتخابات فدراسیونی برنده می شود بقیه به رای مجمع احترام بگذارند و دست به دست هم بدهند تا ورزش نجات پیدا کند.اما انتخابات فدراسیون فوتبال برای ورزش ما فراتر از انتخاب یک رئیس فدراسیون است چرا که در گذشته داشتیم معاون رئیس جمهور همزمان که رئیس سازمان تربیت بدنی بود برای ریاست فوتبال هم اعلام نامزدی کرد ولی قانون اجازه نداد بنابراین اهمیت فوق العاده ای دارد .هر فردی هم که انتخاب شود منتقدین و مخالفینی دارد و البته موافقینی که وفادار به شخص منتخب هستند. همانها که الان از دکتر دادکان و صفایی فراهانی تعریف و تمجید می کنند در همان دوران هم اگر منافع شان تامین نمی شد انتقاد می کردند. متاسفانه با نزدیک شدن به 11 اسفندماه زمان انتخابات فدراسیون فوتبال شاهد حملات کم سابقه ای علیه مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال هستیم و درحالی‌که هنوز مشخص نیست وی کاندیدای ریاست می شود یا نه شاهد هجمه ها و تخریب و پرده دری به اسم انتقاد در فضای مجازی و برخی رسانه ها علیه تاج هستیم .

تاج موفق ترین رئیس فدراسیون نبوده است ولی مدیری است از جنس فوتبال که سال‌های سال از زمین ها فوتبال شروع کرده و مدیر باشگاه بوده و وارد چرخه مدیریت فوتبال شده تا رسیده به ریاست فدراسیون فوتبال . اگر بخواهیم چند نفر را به عنوان کاندیدای فدراسیون معرفی کنیم تاج هم یکی از آنهاست به رغم همه انتقاداتی که بر او وارد است .انتقاد را اگر از تخریب و منافع شخصی جدا کنیم بهتر نتیجه گیری می کنیم .یکی از انتقادات در مورد تاج، تنها به میدان رفتن اوست . چرا تمام موارد را رئیس فدراسیون به تنهایی باید پاسخگو باشد؟ زمین چمن ، وی ای آر ، ضعف داوری ها و...هر کدام متولی دارد . آقای تاج چرا دبیرکل شما یکبار هم پاسخگو نیست در حالیکه تمام این امور اجرایی به دبیرکل بر می گردد.چرا رئیس کمیته داوران شما اینقدر منفعل و ضعیف عمل می کند ؟ چرا روسای هیات های استانی برای میزبانی مسابقات لیگ در زمین های هموار و خوب تلاش نمی کنند و پاسخگو هم نیستند؟ چرا نواب رئیس فدراسیون فوتبال سکوت می کنند ؟ چرا یک سرپرست نام آشنای کاردان برای تیم ملی انتخاب نمی کنید تا جلو بسیاری از این اتفاقات بین سرمربی با رسانه ها را بگیرد ؟ به آقای نبی خداوند تندرستی بدهد ولی نایب رئیس که نباید سرپرست تیم ملی باشد..بخصوص با اوضاع فعلی که آقای نبی دارند برایش این پست بسیار سنگین است .آقای تاج ...کاش در همه کمیته ها افرادی مثل دکتر حسن زاده ( رئیس کمیته انضباطی) راس کار باشند تا مستقل از هر اعمال نظری بتوانند کار خود را به پیش ببرند .اگر بناست رئیس فدراسیون جور ندانم کاری کمیته داوران و کمیته های دیگر را بکشد چه نیازی به وجود آنهاست. روسای هیات های استانی بعضا فقط در مسافرت ها دیده می شوند در حالیکه آنها رئیس فدراسیون استان هستند. الان میرشاد ماجدی چه تفاوتی با شیرازی در استان تهران دارد ؟ ماجدی چه باری از دوش فوتبال تهران برداشته است ؟ چقدر برای میزبانی تیم های تهرانی در لیگ تلاش می کند؟

بنظر می رسد این افراد جایگاه خود را فقط برای روز رای گیری ریاست فدراسیون حفظ می کنند تا سهمی از این خوان گسترده داشته باشند و در مدارس و دکان های فوتبال استان چه می گذرد و با چاقو و قمه دنبال داوران می کنند و هزار و یک اتفاق ناخوشایند دیگر به این عالی جنابان انگار ارتباطی ندارد و مهم جایگاهی است که 4 دستی به آن چسبیده اند .

متاسفانه در تهران فوتبال متولی درست و حسابی ندارد و دیدیم که با رفتن شیرازی و آمدن ماجدی فضا بدتر شد که بهتر نشد .

در باب میزبانی تیم های تهرانی هم هیات فوتبال انگار خود را جدا از این مسائل می داند حال آنکه در هر حال هیات فوتبال هر استان جوابگوی مسابقاتی در این سطح باید باشد. برای انتخابات فدراسبون فوتبال بیش از 84 نفر عضو مجمع هستند و هر کدام از این افراد که رای دهنده هستند دارای شخصیت مستقلی می باشند. یقینا یک نفر هر چقدر هم قوی و پولدار باشد با لابی کردن محال است بتواند رای اعضای مجمع را بگیرد مگر کارنامه داشته باشد. و بتواند با عملکرد خود نظر مجمع را جلب کند. همینجا برای پایان دادن به اختلافات عهد کنیم هر شخصی که منتخب مجمع بود را حمایت کنیم تا فوتبال ایران به جایگاهی که شایسته اش هست برسد .یادمان باشد فوتبال برای مردم فراتر از یگ ورزش است . ما همه عضوی از این خانواده بزرگ هستیم . با بزرگ نمایی برخی نقاط ضعف راه ورود افراد غیر متخصص را به فوتبال باز نکنيم. ما فضا را در اختیار فرصت طلبانی که برای بالا رفتن از دوش مردم از هر راهی وارد می شوند قرار ندهیم. اجازه ندهیم هر غریبه ای به فوتبال بتازد . از بزرگان و اسطوره های فوتبال در برابر برخی هجمه ها دفاع کنیم دفاع به حق چرا که اینجا خانه ماست .ما با فوتبال زندگی می کنیم با وحود تمام کاستی ها و اختلاف نظرها .منافع ملی خط قرمز من و رسانه ی ماست . هر شخصی برآورنده نیازهای ملی فوتبال و منافع ملی باشد کمکش می کنیم و هر جا ضعفی بینیم با تیتر درشت تذکر خواهیم داد ولی آنهاییکه دنبال سهم خواهی هستند و فوتبال را ارثیه خود می دانند نیز مراقب تیغ تیز انتقادات ما و وجدان های بیدار باید باشند. این نیست که همه بد هستند و فقط ما خوبیم، نخیر ....زمان این بزن در روها هم گذشته است ...فضای فوتبال را با دست خودمان گل آلود نکنيم تا دیگران از آن شاه ماهی صید کنند.