نسل پرهیاهو
روزنامه گل
ساختار و شاکله اصلی تیم ملی فعلی ایران، از مسابقات انتخابی جام‌جهانی 2018 شکل گرفت؛ اگرچه برخی بازیکنان آن مثل سردار آزمون سابقه حضور در جام ملت‌های 2015 را هم در کارنامه دارند. اغلب بازیکنان این تیم، چیزی حول و حوش 8 سال است که کنار هم بازی می‌کنند. آنها با هم به جام‌جهانی روسیه و بعدش هم قطر رفتند و در دو دوره اخیر جام ملت‌های آسیا هم حضور یافتند. در این مدت مربیانی مثل کارلوس کی‌روش، مارک ویلموتس و دراگان اسکوچیچ روی نیمکت تیم ملی نشستند و حالا هم که امیر قلعه‌نویی در حال ادامه کار با همان مجموعه است و اثر چندانی از جوان‌گرایی و تغییر نسل دیده نمی‌شود.
دستاوردها
مهم‌ترین دستاورد این نسل از بازیکنان تیم ملی، ساده‌سازی صعود به جام‌جهانی بود. آنها در سال‌های 2018 و 2022 صعودهایی سریع و بی‌دردسر به مرحله نهایی جام‌جهانی را تجربه کردند و دیگر از آن همه استرس و کشیده شدن کار به دقیقه نود خبری نبود. اتفاقا این موضوع از سوی بچه‌های تیم ملی زیاد هم به مخاطبان یادآوری می‌شود. مثلا در اردوی قبلی تیم ملی در ماه شهریور، مهدی طارمی نطق مفصلی در این مورد انجام داد و بدون نام آوردن از خداداد عزیزی، خطاب به نسل 98 گفت: «دوست ما می‌رود در تلویزیون می‌نشیند می‌گوید ما اگر این گروه را داشتیم، با یک دست و یک پا به جام‌جهانی می‌رفتیم. شما با دو دست و دو پا هم یک بار به زور به جام‌جهانی رسیدید، در حالی که ما چند دوره پشت سر هم راهی این مسابقات شدیم.»
ناکامی‌ها
بعد از چند دوره حضور در جام‌جهانی، شاید انتظار این بود که سقف حرکتی فوتبال ایران بالاتر برود و این بازیکنان بتوانند صعود از مرحله گروهی جام‌جهانی را هم تجربه کنند، اما هرگز چنین اتفاقی رخ نداد. اینکه شما تماشاگر صعودهای پیاپی ژاپن و کره باشی و بازیکنان تیم خودت هنوز به نفس حضور در جام‌جهانی راضی باشند، اتفاق خوبی نیست. از سوی دیگر این گروه از بازیکنان در جام‌های ملت‌های آسیا 2019 و 2023 هم ناموفق بودند. در دوره اخیر، ملی‌پوشان به نیمه‌نهایی هم رسیدند و شانس خوبی برای صعود به فینال و قهرمانی به دست آوردند، اما در این مرحله ناباورانه برابر قطر شکست خوردند.
چهره‌های شاخص
این تیم همین حالا پیش روی شماست و همه‌چیز را می‌بینید. علیرضا بیرانوند درون دروازه، مدافعانی همچون شجاع خلیل‌زاده، محمدحسین کنعانی‌زادگان، رامین رضاییان و احسان حاج‌صفی، هافبک‌هایی از قبیل سعید عزت‌اللهی، سامان قدوس، علیرضا جهانبخش، علی قلی‌زاده، مهدی ترابی و البته مهاجمانی همچون مهدی طارمی، سردار آزمون و شهریار مغانلو، بدنه اصلی تیم ملی فعلی را می‌سازند.
نقطه عطف
ایران در تاریخ جام‌های جهانی تنها 3 برد به دست آورده که دو تا از آنها توسط همین نسل رقم خورده است. بعد از برتری برابر آمریکا در سال 98، شاگردان کارلوس کی‌روش در جام‌جهانی 2018 مراکش را با گل به خودی دقیقه نود بازیکن حریف شکست دادند و در جام‌جهانی 2022 هم با دو گل روزبه چشمی و رامین رضاییان، ولز را بردند. این آخری، بهترین برد ایران در ادوار جام‌جهانی هم محسوب می‌شود.
نکته طلایی
بی‌گمان یکی از نقاط فنی درخشان تیم ملی فعلی، مهاجمان توانمند آن هستند. سردار آزمون آنقدرها قدر خودش را ندانست و خیلی زود به فوتبال آسیا برگشت، اما مهدی طارمی دوران بسیار موفقی را در پورتو پشت سر گذاشت و نهایتا هم با حضور در اینترمیلان، یکی از بزرگترین انتقال‌های باشگاهی تاریخ فوتبال ایران را رقم زد.
