روزنامه گل
سالهای اخیر برای هواداران بارسلونا چندان خوشایند نبود. در یک دهه گذشته شاهد افول تدریجی آن تیم رویایی بودیم؛ تیمی که با بازیکنانی چون لیونل مسی، کارلس پویول، ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا، لوییس سوارز، جرارد پیکه و سرخیو بوسکتس به شهرت رسیده بود. پذیرش پیر شدن و جدایی این اسطورهها، بسیار دشوار بود؛ اما دردناکترین بخش ماجرا، سالهای پایانی حضور لیونل مسی در نیوکمپ بود. بهترین بازیکن تاریخ بارسا به نقطهای رسیده بود که تنها به دنبال جدایی بود.
مشکل پشت مشکل
در همین حال، مشکلات مالی بارسلونا در دوران ریاست جوزپ ماریا بارتومئو به شدت تشدید شد. سیاستهای مالی جسورانهی خوان لاپورتا، رئیس فعلی باشگاه، که به "اهرم" معروف شده، نیز با چالشهای جدی روبرو شده است. پرداختهای مشکوک حدود 7 میلیون یورویی به خوزه ماریا انریکه نگریرا، معاون سابق کمیتهی داوران، سایهی سنگینی بر باشگاه افکنده است. هرچند بارسلونا و نگریرا این پرداختها را توجیه میکنند و آن را به عنوان حقوقی که باشگاه برای انجام مشاورههای داوری به نگریرا داده بود تلقی میکنند، اما این موضوع به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. بارسلونا در سالهای اخیر، نه تنها از نظر مالی، بلکه از نظر عملکرد ورزشی نیز با افت شدیدی مواجه شد. حذفهای پی در پی از لیگ قهرمانان اروپا و نتایج ضعیف در رقابتهای داخلی، باعث شد تا این باشگاه از جایگاه سنتی خود در فوتبال اروپا دور شود. هواداران رقیب، به ویژه هواداران رئال مادرید، از این فرصت برای تمسخر بارسلونا استفاده کردند. درخشش خیرهکننده بارسلونا در کسب عنوان قهرمانی لالیگا در فصل 2022/23، خیلی زود جای خود را به فصلی پر از نگرانی و اضطراب داد که ژاوی، سرمربی تیم، مسئولیت آن را بر عهده داشت. به نظر میرسید فشارهای سرمربیگری تیم بزرگی همچون بارسا، بر روی این هافبک سابق تأثیر گذاشته و اضطراب و نگرانی او به کل تیم سرایت کرده بود. حتی در پنجره نقل و انتقالات تابستانی گذشته نیز، هواداران بارسا چندان به آینده امیدوار نبودند. تنها خرید بزرگ باشگاه، دنی اولمو، ستاره درخشان تیم ملی اسپانیا در یورو 2024 بود. با این حال، مشکلات مالی شدید بارسلونا باعث شد تا ثبت قرارداد اولمو تنها به دلیل مصدومیت آندریاس کریستنسن، مدافع جدید تیم، امکانپذیر شود. تصمیم لاپورتا برای جایگزینی ژاوی با هانسی فلیک به عنوان سرمربی جدید، یک قمار بزرگ تلقی میشد. فلیک نه تنها با زبان و فرهنگ اسپانیا و کاتالونیا بیگانه بود، بلکه هیچ تجربه قبلی از کار در لالیگا نداشت. علاوه بر این، مصدومیت طولانی مدت ستارگانی چون آرائوخو، دی یونگ و گاوی، چالشهای پیش روی او را دوچندان کرده بود. حتی با وجود شروع خوب بارسلونا تحت هدایت فلیک در رقابتهای داخلی، بسیاری از هواداران و کارشناسان همچنان نسبت به آینده تیم تردید داشتند.
باطل کردن پیشبینیها
تغییر سبک بازی تیم از کنترل توپ به بازی مستقیم، که از ویژگیهای اصلی فلسفه بازی فلیک بود، ریسک بزرگی محسوب میشد. پیروزی مقابل تیمهای متوسط مانند وایادولید و ویارئال نمیتوانست تضمینی برای موفقیت در برابر حریفان قدرتمندتر باشد. این واقعبینی، یا شاید بدبینی، با توجه به ناکامیهای اخیر بارسلونا و رنج هواداران کاملاً قابل درک است. اما هفتهای که گذشت برای هواداران بارسلونا هفتهای تاریخی بود. دو بازی بزرگ مقابل بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان و رئال مادرید در الکلاسیکو، تمام توجهها را به خود جلب کرده بود. بارسلونا با نتایجی درخشان در هر دو بازی، هوادارانش را به وجد آورد.
پیروزی غافلگیرکننده مقابل بایرن مونیخ که همیشه کابوسی برای بارسا بوده، به نوعی رویایی دستنیافتنی به نظر میرسید. پیروزی قاطع مقابل رئال مادرید در برنابئو، پس از سه شکست متوالی در الکلاسیکوهای فصل گذشته، شیرینتر هم بود. با وجود این موفقیتها، بسیاری معتقدند که بارسلونا در این بازیها تا حدودی خوششانس بوده است. سبک بازی پرسینگ و خط دفاعی بالای بارسلونا، اگرچه به ایجاد موقعیتهای گلزنی کمک میکند، اما فضای زیادی را در پشت دفاع برای حریف ایجاد میکند که میتواند خطرناک باشد. با این حال، تمرکز بر این جزئیات کوچک، نمیتواند درخشش بارسلونا تحت هدایت هانسی فلیک را کمرنگ کند. انرژی، اعتماد به نفس و شور و شوقی که این تیم به نمایش میگذارد، نشان میدهد که آنها قادرند هر مانعی را پشت سر بگذارند. این بارسلونا، تیمی کاملاً متحول شده است. بسیاری از هواداران با چهرههای جدیدی در ترکیب تیم روبرو شدهاند.
نیروی جوانی
جوانی و طراوت بازیکنان این تیم بسیار چشمگیر است. شش بازیکن از ترکیب اصلی که در کلاسیکو به میدان رفتند، کمتر از ۲۲ سال سن داشتند. لامین یامال و پائو کوبارسی ۱۷ ساله، ستارههای درخشانی بودند که تواناییهای خود را به نمایش گذاشتند. اما شاید درخشانترین ستاره بارسا در این بازی، مارک کاسادو ۲۱ ساله بود که با عملکرد بسیار خوب خود در خط هافبک، جایگاه خود را در تیم اصلی تثبیت کرد. انرژی و اشتیاق جوانان لاماسیا، تحت هدایت هانسی فلیک، به بارسلونا روح تازهای بخشیده است. این روحیه مثبت، حتی بر بازیکنان باتجربهتری مانند لواندوفسکی و رافینیا که در فصل گذشته با چالشهایی روبرو بودند، تأثیر گذاشته است. این دو بازیکن اکنون در اوج آمادگی به سر میبرند و با عملکرد درخشان خود، به تیم کمک شایانی میکنند. فلیک با ایجاد تغییرات اساسی در سبک بازی بارسلونا، تحولی بزرگ در این تیم ایجاد کرده است. او با کنار گذاشتن تدریجی سبک سنتی تیکیتاکا، به دنبال بازی سریعتر و پرخطرتر است. این سبک بازی جدید، اگرچه ممکن است برای هواداران بارسلونا نگرانکننده باشد، اما برای فوتبال جذابتر و تماشاییتر است. بارسلونای کنونی تفاوت چشمگیری با منچسترسیتی تحت هدایت گواردیولا دارد که بر کنترل بازی از طریق مالکیت توپ تمرکز دارد. فلیک و شاگردانش با پذیرش ریسک، به ویژه با خط دفاعی بسیار جلوکشیده، سبک بازی تهاجمیتری را برگزیدهاند. بر خلاف گواردیولا و ژاوی که نگران از دست دادن توپ و ضدحمله بودند، بارسلونای امسال با جسارت و بدون ترس بازی میکند. این سبک بازی هیجانانگیز، اما پرخطر، باعث شده بازیهای بارسلونا اغلب به جدالهای نفسگیری تبدیل شود. در لالیگا، پیروزیهای پرگل مقابل خیرونا و ویارئال نشان داد که این تیم توانایی غلبه بر حریفان قدرتمند را دارد، حتی اگر بازی به کام آنها پیش نرود. با وجود رقبای قدرتمندی که خط حملهای پرستاره داشتند، بارسلونای جوان فلیک توانست به پیروزی برسد. بارسلونا با وجود موفقیتهای اخیر، همچنان با چالشهایی روبرو است. مشکلات مالی باشگاه برای ثبت نام بازیکنان جدید همچنان پابرجاست و حفظ این روند رو به رشد در طول فصل، نیازمند تلاش مضاعف است. سبک بازی تهاجمی بارسا با خط دفاعی بالا، آنها را در معرض ضدحملههای خطرناک قرار میدهد. اگرچه بارسا اکنون یکی از مدعیان اصلی قهرمانی لالیگا است، اما رسیدن به قله اروپا همچنان یک هدف دور از دسترس به نظر میرسد.