روزنامه گل
دکتر فرزاد بیگی - چنانکه پیدا بود آنش بس موقت آبیها دوام چندانی نداشت و چند جمله بیوقت از سوی مشاور مدیرعامل باشگاه، نکونام را به واکنشی مسبوق به سابقه و شدید وادار کرد. جواد که اساسا از دوگانه سازی و به تعبیر خودش «دعوا» استقبال میکند، این فرصت را مغتنم شمرده و در واقع باشگاه را در حساسترین مقطع فصل در تنگنا قرار داده است .او میگوید: مرا ابقا کردند تا با شکست مقابل الغرافه، نساجی، پرسپولیس، السد و ... با اعتراض هواداران روبرو شده و ناگزیر به کنارهگیری شوم.
البته که چنین برداشتی از رفتار پر ابهام مدیرعامل سمیعی و هولدینگیها چندان هم بیراه نیست و کم نیستند اهالی فوتبال ( اعم از هواداران یا منتقدان جواد) که با چنین تحلیلی هم نظرند. بااینحال آنچه حالا و در پی حوادث شامگاه شنبه اتفاق افتاده داستان را تا حدود زیادی واژگونه کرده است. اینبار نکونام دست بالاتر را در اختیار دارد. او الغرافه را با قاطعیت برده و لااقل به اذعان مدیران باشگاه خودی در مصاف با نساجی از تصمیمهای داور متضرر شده. مهمتر از همه اینها اما دربی چهارم مهر است. 3 روز مانده به مصاف با رقیب سنتی تصمیمسازان استقلال نه راه پس دارند و نه راه پیش. نه مجالی برای جایگزینی سرمربی وجود دارد و نه اساسا کسی حاضر است چنین ریسک دیوانهواری را قبول کند. همین است که استفاده از این واقعیت به برگ برنده و ترجیعبند سخنان نکونام تبدیل شده و او چندین بار با چاشنی تهدید و کنایه تأکید کرده: «امیدوارم که در دربی و السد موفق شوند»
مسلما کار کردن با این نسخه از جواد نکونام هرگز ساده نیست. او در فولاد هم به همین نقطه بدون بازگشت رسید و ناگزیر به ترک نیمکت در حساسترین و شاید مهمترین بازی بینالمللی تاریخ باشگاه شد. بعدتر در استقلال و در مواجهه با مدیریت خطیر هم اوضاع کمابیش در همان مسیر اهواز قرار داشت، ظهور هولدینگ و تحول در باشگاه اما سبب رفتن مدیرعامل و ماندن توأم با شادکامی نکونام شد. حالا در آغاز فصل جدید و در شرایطی که هنوز بازیها به عدد 5 نرسیده، حواشی و جنجالهای درون خانه آبی اوج گرفته و به نقطه تصادم نزدیک شده است.
همه میدانند حمایت شهریاری از نکونام چیزی بیشتر از یک مصلحت اندیشی ناگزیر نیست. او در آستانه دربی شماره 104 چه کاری غیر از این میتواند انجام دهد؟ جواد البته این بازی را بلد است و دستکم در این مقطع تا حدود زیادی حق با اوست. تا این جماعت هستند، هر روز ممکن است به بهانهای او را به چالش بکشند و این بار کج هرگز از این مسیر به مقصد نخواهد رسید. باهمه این حرفها تنها گذاشتن استقلال و رفتن هم ساده نیست و تبعات فراوانی دارد.
سرمربی آبیها روزها و شبهای سختی را در پیش دارد. آیا میماند و ریسک دعوا با بالادستیها و رقابت با رقبا را میپذیرد یا یکبار دیگر در آستانه یک نبرد بزرگ، تیمش را قال میگذارد و به سمت سرنوشت و تقدیر نامعلوم میگریزد؟ هرچه که هست و علیرغم رفتار غیر حرفهای طرف مقابل، آنچه امروز در استقلال و برای شخص جواد نکونام در حال رخ دادن است ثمره منشها و کنشهای خود اوست. مردی که تا سنگ داشت سر شکست و تا امکان کوبیدن بر طبل جنگ وجود داشت، هیچ گاه تن به مصالحه نداد. بنابراین تا جاییکه به جناب سرمربی مربوط میشود مطلقا مجال گلایه و شکایتی نیست که از قدیم گفتهاند: «هرکه باد بکارد، توفان درو خواهد کرد.»
#پیج رسمی روزنامه گل #استقلال #جواد نکونام #اختصاصی گل