روزنامه گل

المپیک ۲۰۲۴ پاریس هم به پایان رسید و کاروان ایران توانست مدال‌های ارزشمند و رنگارنگی به دست بیاورد تا نام‌های جدیدی به افتخارآفرینان ورزش ایران اضافه شود. نکته جالب این است که همه مدال‌های این دوره به کشتی و تکواندو اختصاص پیدا کرد. در واقع شاید اینطور باید گفت اگر کشتی -که بارها بحث در مورد حذف آن پیش آمد- از المپیک حذف می‌شد، شرایط کاروان ایران وخیم می‌شد اما این ۲ ورزش انفرادی یعنی کشتی و تکواندو توانستند به بهترین شکل ممکن در المپیک ۲۰۲۴ پاریس بدرخشند و مدال‌های مهمی به دست بیاورند. در کشتی محمدهادی ساروی، سعید اسماعیلی، علیرضا مهمدی، حسین یزدانی، امیرحسین زارع، رحمان عموزاد، امین میرزازاده و امیرعلی آذرپیرا و البته در تکواندو هم آرین سلیمی، مهران برخورداری، ناهید کیانی و مبینا نعمت‌زاده موفق شدند ۳ مدال طلا، ۶ نقره و ۳ برنز برای کاروان ایران به دست بیاوردند. بعد از این موفقیت‌ها، مساله‌ای که پیش آمد و همه در مورد آن صحبت کردند این بود که روسای فدراسیون کشتی و تکواندو، از قهرمانان سابق این رشته‌های ورزشی بودند و به اصطلاح، شرایط را با پوست و گوشت خود لمس کردند. علیرضا دبیر و هادی ساعی که خود جزو قهرمانان و مدال‌آوران بودند، حالا به عنوان رییس فدراسیون هم توانستند افتخارآفرینی کنند و باعث این درخشش در المپیک پاریس شوند. این اتفاق باعث شد حالا صحبت از حضور متخصص‌ها در دیگر ورزش‌ها هم مطرح شود. شاید یکی از مهمترین ورزش‌ها که نیاز به متخصص دارد، فوتبال باشد. ورزشی پرطرفدار در ایران که هنوز هیچ مدیر فوتبالی به خود ندیده است. در سال‌های اخیر بحث در مورد حضور متخصص‌های فوتبال و در واقع پیشکسوتان این رشته در راس فدراسیون فوتبال شد اما هیچ‌وقت این اتفاق به بار ننشست. این در حالی بود که در زمان ریاست یک مدیر فوتبالی یعنی محمد دادکان، تیم فوتبال ایران موفق‌تر از همیشه کار کرد و توانست در جام جهانی ۱۹۹۸ به خوبی بدرخشد و نام ایران را بر سر زبان‌ها بیندازد. اتفاقی که باعث شد بازیکنان ایرانی راهی فوتبال درجه یک اروپا شوند.

مساله نبود مدیران متخصص در باشگاه‌های فوتبال هم وجود دارد. یعنی مدیران فوتبالی خیلی کم در فوتبال دیده‌ایم اما معمولا باشگاه‌هایی که مدیران متخصص و ورزشی داشتند، موفق‌تر بودند. از باشگاه فولاد خوزستان با مدیریت سیف‌الله دهکردی گرفته تا ذوب‌آهن با مدیرعاملی سعید آذری. البته حالا هم تیم سبز اصفهانی با مدیریت نیما نکیسا موفق شد از شرایط بحرانی چند سال پیش خارج شود و فصل گذشته در رده پنجم جدول قرار بگیرد. تیمی که پیش از این یکی از گزینه‌های سقوط بود و باعث ناامیدی هوادارانش شده بود. شاید اگر امثال نیما نکیسا سکان مدیریت فدراسیون فوتبال را به عهده بگیرند، شاهد شرایط بهتری در فوتبال باشیم. مدیری جوان، تحصیلکرده و با اراده که حالا تجربه لازم را هم پیدا کرده است. تصور کنید اگر ریاست فدراسیون فوتبال را یک متخصص کاربلد به عهده بگیرد، چه تغییراتی می‌تواند رخ دهد. فوتبال تا چه حد می‌تواند پیشرفت کند و به عنوانین ارزشمند برسد. مساله‌ای که در سال‌های اخیر به گم‌شده اهالی فوتبال تبدیل شده و حالا قهرمانی در جام ملت‌ها یک آرزو شده است. باید دید این تغییر مهم بالاخره چه زمانی در فوتبال ایران رخ می‌دهد و آیا یک مدیر فوتبالی می‌تواند کار را در دست بگیرد و باعث پیشرفت فوتبال شود یا نه.