روزنامه گل
دکتر فرزاد بیگی - سه شنبه شب و در ورزشگاه پر از تماشاگر نقش جهان، سپاهان با نتیجه دور از انتظار 1-4 از شباب الاهلی شکست خورد و در همان دور اول پلیاف از لیگ تازه تأسیس نخبگان کنار رفت. هرچقدر هم که فاصله لیگ برتر فوتبال ایران با لیگهای عربی منطقه زیاد شده باشد، باز هم باخت تحقیرآمیز یکی از قدرتمندترین و در عین حال متمولترین باشگاههای ایرانی در مقابل رقیبی نه چندان نامدار از امارات پذیرفتنی نیست. بخصوص بعد از یک تابستان داغ نقل و انتقالاتی و دست و دل بازیهای مسبوق به سابقه باشگاه اصفهانی این حذف زودهنگام ضربه سختی بر اعتبار سرمربی پرتغالی خواهد بود. مردی که در آغاز فصل سوم حضور در ایران تقریبا هیچ بهانهای برای این قبیل باختها و ناکامیها نخواهد داشت.
خوزه مورایس اما به سیاق معمول با بزرگ نمایی برخی مشکلات و بویژه با تکیه بر زمین نامناسب نقش جهان سعی کرد از پذیرفتن مسوولیت شکست شانه خالی کرده و آن را به عوامل و دلایلی غیر فنی مربوط کند:
«شرمآور است که در چنین زمینی بازی کنیم، گل اول با کمک زمین بود و گلهایی که خوردیم به خاطر زمین و اشتباهات فردی بود، واقعا متاسفم، چیزهایی داریم و قوانینی میگذاریم بجای اینکه روی استاندارد بودن زمینها کار کنیم و تیمها استادیومهای استاندارد داشته باشد. با این شرایط زمین دوست ندارم اینجا بازی کنم، امیدوارم فدراسیون فوتبال استانداردهای زمین را مشخص کند، نمیدانم کجا میتوانیم بازی کنیم و امیدوارم در یک زمین خوب بازی کنیم.»
البته که رونمایی از چمن نابود شده ورزشگاه اختصاصی سپاهان دقیقا به اندازه شکست مقابل شباب الاهلی غیرمنتظره و متأثر کننده بود. نکته اما اینجاست که نقش جهان بر خلاف آزادی و تختی( که اموراتش در اختیار سرخابیها نیست) کاملا در اختیار تیم اصفهانیست. یعنی اگر چمن به اینروز افتاده حاصل بیخیالی و بیتصمیمی زعمای باشگاه و همان کسانی است که در تابستان جاری بلاانقطاع در حال منفجر کردن بمب و هایجک کردن ستارههای کاغذی بودهاند. همه میدانند اینروزها ترمیم چمن ورزشگاه به اندازه خرید یک مهره همیشه ذخیره هم خرج نخواهد داشت.از سوی دیگر نوسازی میدان مسابقه، کاشت چمن و زه کشی زمین از قبیل عملیات محیرالعقول خریدن وی ای آر و قرارداد بستن با شرکتهای مورد تأیید فیفا نیست که بتوان آن را به تحریمها ربط داد و چندین سال هواداران را سر کار گذاشت. با کمی تدبیر و ذرهای مدیریت میتوان نقش جهان را به میدانی ایدهال برای انجام مسابقات تبدیل کرد.
از همه اینها گذشته نه مدیران سپاهان و نه حتی سرمربی این تیم نمیتوانند از این کمبود به واقع شرمآور، دلیلی برای شکست بتراشند. مورایس بجای پرخاشگری بعد از شکست، خیلی راحت در همان روز بازگشت دوباره به اصفهان میتوانست باصدای بلند اعلام کند قبل از هرگونه خرید پر سر و صدا، قبل از بمبگذاری و هایجک، به یک چمن سبز و هموار نیاز دارد. از همه اینها گذشته لااقل در نبرد کذایی سهشنبه شب ناهمواریهای نقش جهان به سود میزبان عمل کرده و تنها گل سپاهان بطرز مشهودی به کمک یکی از همین چاله، چولههای زبان بسته به دست آمد.
کلام آخر که نباید از نظرها پنهان بماند اینکه نسخه سپاهان وقتی پیچیده شد که مدیرعامل تازه رسیده باشگاه سرمست از به خدمت گرفتن قریب به اتفاق موجودی قابل اعتنای بازار و بدون به حساب آوردن شباب الاهلی و الغرافه قطر از درآمد هنگفت لیگ نخبگان و محاسبه آن در ارتفاع گرفتن سقف بودجه سخن گفت. ایشان آنقدر حضور در مراحل بالاتر لیگ نخبگان و گذر از دو رقیب نخست را بدیهی میدانست که برای رقم قابل توجه دریافتی دندان تیز کرده و میگفت:
«سقف در زمانی مشخص میشود که کارمان در آسیا تمام شده و بررسی میشود چقدر جوایز آسیایی داشتهایم که با توجه به اعداد AFC این درآمد رقم قابل توجهی خواهد بود. بعید میدانم مشکل خاصی در این موضوع داشته باشیم و مسئله خاصی نیز نبوده است. حرفهایی که مطرح میشود ریشه درستی ندارد.»