روزنامه گل

وحیدرضا عبدی نژاد - با شروع فصل نتقالاتی خبرهای غافلگیرانه یا بهتر بگوییم غیرمنتظره‌ای از کوچ برخی از فوق ستارگان محبوب تیم‌ها از باشگاه محبوبشان به تیم‌های جدید بعضاً با بضاعت مالی خیلی خوب، یکی پس از دیگری شنیده می شوند

این درست است که در دنیای حرفه‌ای اینروزهای فوتبال نقل و انتقالات (برای هواداران ) غیر منتظره و آنچنانی صورت می‌گیرد اما نکته بسیار قابل تامل این است که در فوتبال ما برعکس همان فوتبال حرفه‌ای دنیا در سالیان اخیر صداقت رفتاری ستارگان با باشگاه و مخصوصاً هوادارانش بسیار کمرنگ و حتی بی رنگ شده است و به قولی مقابل زرق و برق اسکناس‌ها و قراردادهای آنچنانی رنگ باخته است.

اینکه یک بازیکن بخواهد برای آینده حرفه‌ای خود تصمیم جدیدی بگیرد و به هر دلیلی نیاز به تغییرات را حس کند جای خود اما اینکه درست چند روز و حتی شاید چند ساعت! قبل از شنیده شدن بمب نقل و انتقالاتی ادعای این را داشته باشد که عاشق هواداران و باشگاه است و می‌خواهد به چیزی غیر از هواداران و باشگاه محبوبش فکر نکند ولی به یکباره به سمت باشگاه دیگری راهنما می‌زند و باشگاه قبلی و هواداران سابق خود را در روز روشن دور می‌زند جای بحث و انتقاد دارد.

حالا آن داستانهای کلیشه ای علاقه فراوان به تیم جدید برخی ستاره ها از کودکی و حتی نوزادی! بماند که دیگر نخ نما شده...

حقیقتاً که بازی با احساسات میلیون‌ها هوادار به خاطر در پیش گرفتن یک سری از سیاست‌های خاص و عجیب عملی زشت و تاسف بار است هرچند در فوتبال ما دیگر چندان نشانی از آن عشق و وفاداری بازیکن به تیم وجود ندارد که اگر هم باشد بسیار به ندرت پیدا می‌شود اما دیگر عدم صداقت رفتاری و بروز رفتارهای دوگانه در دوران جا به جایی بازیکنان بسیار آزاردهنده شده است رفتارهایی که دیگر به یک اپیدمی تبدیل شده‌اند و از ریشه غلط و باطل هستند چون شکل و شمایل بی اخلاقی و ظاهرسازی و دروغ به خود گرفته اند.

اگر بازیکن اعتقاد دارد که فوتبال کاملاً حرفه‌ای است پس نقل و انتقالات آن هم باید حرفه‌ای باشد باید این را هم آویزه گوش خود بکند که رفتارهای حرفه‌ای هم در فوتبال حائز اهمیت است و به احساسات و قول و قرار با طرفدار هم باید پایبند بود و شفاف عمل کرد.

این مهم، حقیقت دارد که داستان وفاداری بازیکن‌ها به تیم‌های محبوبشان در فوتبال حرفه‌ای اروپا هم ظاهراً دیگر مثل سابق نیست و مانند سایر نقاط دنیا کمی از مد افتاده اما یادمان می‌آید دورانی را که امثال توتی ، رائول، مالدینی ، دل پیرو (که حتی با یووه به دسته پایین‌تر هم رفت) با همان لباسی که آمدند ، ماندند و با همان لباس هم با چمن سبز وداع کردند و محبوب قلبها شدند

چقدر داستانهای اینان جاودانه شد و با اینکه فوتبال شان تمام شد ولی همچنان بخاطر ماندگاری و محبوبیت بسیار بالای شان چه ارج و منزلت و جایگاه خاصی بین هواداران نسلهای بعدی هم دارند و همواره مثل دوران اوج خود با آنها رفتار می شود؛ دلیلش علاوه بر وفاداری و عشق واقعی (نه کاذب و شعارگونه) با تیم محبوب و هوادارشان ، همین صداقت رفتاری و احترام بالا و قدرشناسی به باشگاهی بوده چرا که باشگاه شان را به معنی واقعی کلمه خانه خود

می دانسته اند و قدر دان زحمات آن باشگاه برای بزرگ شدن و پیشرفت خود بودند و ناگفته نماند که حمایتهای هواداران را هم فراموش نمی کنند. البته در فوتبال خودمان هم کم نبودند نامهای ماندگاری که با همین وفاداری ها به اسطوره های باشگاه محبوب خود تبدیل شده اند ، هر چند می دانستند که عمر فوتبال کوتاه است و می توانستند وضعیت بهتری داشته باشند(منکر این داستان نمی شویم) اما باز هم بخاطر عشق و علاقه به رنگ و پیراهن شان به آن وفادار ماندند تا اسطوره های وفادار تیم و باشگاه شوند

آری! اگر پول و بیمه کردن آینده کاری فوتبالیستها مهم است و باید هم به آن توجه کنند اما اگر در کنارش به هواداران و احساسات آنها هم احترام گذاشته شود و حداقل با صداقت و شفافیت با آنها برخورد شود جای گله گی و انتقاد نیست و حتی جای تشکر هم دارد!

حال اگر به رقم های بیشتر چشم پوشی شود و وفادارگونه با باشگاه محبوب ادامه مسیر داده شود و یک جورهایی کمی قناعت هم در دستور کار قرار بگیرد که دیگر جای تحسین و تقدیر دارد و وفاداری به پیراهن همیشه دلنشین و خوشایند طرفدار است.

راستی؛ اگر این روزها در باشگاه‌های مطرح فوتبال اروپا و البته فوتبال ایرانی خودمان مثل همان نامهای مذکور(چه آن ور آبی چه وطنی) ده ها فوتبالیست وفادار پیدا شود واقعاً باید مجسمه یکایک آنها را بسازند و مقابل درب باشگاه قرار دهند! چرا که اگر امروزه همچین فوتبالیست وفاداری پیدا شود(که اگر نایاب نباشد کمیاب است) حتی نسبت به این بزرگان دوران گذشته که با بد و خوب باشگاه ساختند و ماندند، بماند مسلما کاری به مراتب بزرگتر و خاص‌تر انجام داده است؛ وفاداری و نادیده گرفتن زرق و برق اسکناسها و شرایط مالی بهتر، بخاطر عشق و علاقه به پیراهن و باشگاه و هوادارانش، آنهم در این روزگار غریب ..‌.