روزنامه گل
هیوامافی-سرمربی پرسپولیس که برخلاف جبهه فراوان هواداران در نیمفصل ، با جسارت بالای رضا درویش بر سکان پرسپولیس تاجگذاری شد، با عملکردی افسانهای و عجیب و غریب پرسپولیس را از منجلاب و روزهای تلخکامی، در قامت یک ناجی بیرون کشید و بدون هیچ غرولند و منت بر سر تیمش،آنها را در فصلی بسیار ملتهب به بام فوتبال ایران رساند، تا توانایی بسیار بالای فنی خود را نسبت به مربیان داخلی اثبات کند و باعث شود خیال کنیم تواناییهایش در دوران گلمحمدی خفه شده بوده.
او که مردی سراسر وقار و کاریزما و با جنتلمنتی فراوان است ، هیچگاه دوست نداشت غاصب جایگاه گلمحمدی در پرسپولیس تلقی شود و همواره با لفظ استاد و رئیس از آن مرد یاد میکرد. در روزی که او یک قهرمانی نشدنی را به قرمزها هدیه داد و هواداران منتظر اولین سخنانش بودند تا به هر سخن او گوش جان بسپارند؛ او بهراحتی میتوانست با سخنانی درشت،مَنممنم کنندگانه و با طعنه به دیگران، علیالخصوص سرمربی سابق کار بزرگ خود را صد برابر بزرگتر جلوه بدهد و با عبور از جوانمردیها در دل قرمزها بیشتر فرو رود.او اما با پوشیدن یک پیراهن که برق را حسابی از سرمان پراند که آذین بسته با تصویر گلمحمدی بود،ثابت کرد که این وقار و اخلاق فوقحرفهای اش هم در این قهرمانی باشکوه، کمتاثیر نبوده است.
وقتی سرمربی رقیب قرمزها را در جشن قهرمانی تصور میکنیم و سخنان پر تکبر و طعنهآمیز او را تجسم میکنیم، بیش از پیش مییابیم که قهرمان شدن علاوه بر فوتبال خوب، شخصیتی میخواهد که اوسمار بدجور آنرا دارد! برخلاف برخی دیگر از دوستان...
#پیج رسمی روزنامه گل