روزنامه گل

معین احمدوند - بالاخره اتفاقی که اکثر اهالی فوتبال از نیم فصل دوم و حتی پیش از شروع لیگ بیست و چهارم پیش بینی کرده بودند، در حال تبدیل به واقعیت است و تیم هوادار هفته به هفته و لحظه به لحظه به سقوط نزدیک می‌شود.هوادار تهران همانند فصول پیشین خود، سال پر نوسانی را پشت سر گذاشته و عناوینی همچون ضعیف ترین خط دفاعی با چهل و سه گل خورده و دومین خط حمله ضعیف لیگ برتر تا به اینجا به این تیم تعلق پیدا می کند.

هوادار دقیقا در آخرین جایگاه جدول قرار گرفته و نوزده امتیاز در بیست و شش دیدار گذشته، ماحصل نهایت تلاش بازیکنان و کادرفنی تیم هوادار تا به این مقطع از فصل بوده است. قبل از اینکه وارد مسائل و جزئیات دیگر شویم، حتماً باید به این نکته اشاره کنیم که هوادار، برخلاف نامش از حمایت هیچ هواداری در ورزشگاه خود بهره‌مند نیست. در واقع تیم هوادار در طی چهار سال حضور خود در لیگ برتر، در خانه و خارج از خانه همواره تیمی بدون طرفدار به حساب می آمده و آیا چنین موضوعی به خودی خود عجیب و تعجب برانگیز نیست؟

یادمان نرود که سایپا و پیکان دو تیم ریشه دار فوتبال تهران، به چنین سبک و سیاقی قربانی سیاست های غلط مديران وقت خود و دخالت افراد غیر فوتبالی در امور تخصصی فوتبال شدند. حالا همان سناریو مو به مو برای هوادار در حال اجراست و به احتمال زیاد طی هفته‌های آتی، زودترین و قطعی ترین خبر لیگ بیست و چهار، سقوط تیم هوادار به لیگ آزادگان لقب بگیرد.این تیم هیچ هواداری بر روی سکوهای ورزشگاه دستگردی ندارد و بازیکنان از حمایت، پشتیبانی و تشویق هیچ طرفداری برخوردار نیستند.

هواداری ها که از لیگ بیست و یکم به لیگ برتر پا گذاشته اند، هیچ وقت آنچنان که شاید و باید انگیزه های لازم برای بازی کردن را نداشته و همیشه برای حفظ و بقا و ماندن در سطح لیگ برتر تلاش کرده‌اند. رتبه و امتیاز این تیم در فصول اخیر، به خوبی نشان می‌دهد که هوادار هیچ موقع حتی به ایستادن در رتبه‌های تک رقمی جدول فکر نکرده و نیندیشیده و همین قضیه سبب شده که این تیم تهرانی، مجهول الهویه به حساب بیاید.

بنفش پوشان اکباتان در اولین سال حضور خود در لیگ برتر، با سرمربیگری رضا عنایتی در رتبه یازدهم جدول قرار گرفتند و سی و چهار امتیاز به دست آوردند. بعد از عنایتی، نوبت به ساکت الهامی رسید که هدایت این تیم را برعهده بگیرد. آنها در لیگ بیست و دو، با ساکت الهامی یک پیشرفت بسیار کند و نامحسوسی را تجربه کردند و با کسب سی و سه امتیاز به جایگاهی بهتر از دهم جدول رضایت ندادند.

اما در لیگ بیست و سه، با وجود تغییر و تحول مربی در میانه فصل و رفتن فکری و آمدن مسعود شجاعی، نه تنها مشکلات متعدد تیم حل نشد؛ بلکه اوضاع بدتر از قبل پیش رفت و هوادار با بیست و نه امتیاز در جایگاه سیزدهم جدول ایستاد. در فصل جاری هم هوادار به نوعی به یک سقوط آزاد دچار شده و در قعر و انتهای جدول دست و پا می زند. در مقطع آغازین فصل و دو هفته مانده به شروع لیگ، هدایت تیم به مهدی رحمتی سپرده شد و بعد از یک نیم فصل کابوس وار، امید روانخواه، جایگزین رحمتی و هدایت تیم را پذیرفت.

البته هوادار در سه بازی اخیر خود پیش از قبول شکست سنگین چهار گله برابر مس رفسنجان بحران زده، نتایج قابل اعتنایی کسب کرده بود و تا حدی برخی اهالی فوتبال، به بلند شدن و بیداری تیم هوادار روانخواه ایمان پیدا کرده بودند که تمامی روزنه‌ها و بارقه‌های امید برای بازیکنان هوادار در تقابل با تیم مس رفسنجان از بین رفت و نابود شد. آنها در حالی در خانه با چهار گل از مس رفسنجان سیروس پور موسوی شکست خوردند که دو پنالتی را به راحتی از دست دادند.

این باشگاه که قدمتش به هشت سال هم نمی رسد معلوم نیست با چه اهدافی به لیگ برتر وارد شده و به طور دقیق، بازیکنان این تیم به چه منظور بازی می کنند؟ ناگفته نماند که این تیم بیشتر به عنوان حیاط خلوتی برای مربیان و بازیکنان درجه دو و سه لیگ برتری در طی چند فصل اخیر به شمار می‌آید. البته باید اذعان داشت که وضعیت تیم بدون طرفدار و تماشاچی، قطعاً بهتر از اوضاع فعلی هوادار نمی شود. تیمی که تماشاگر نداشته باشد، انگار هیچ چیزی ندارد و اصالت، هویت و قدمت یک باشگاه با طرفداران آن معنای تازه‌ای پیدا می کند و عاقبت تیم های بدون طرفدار، چیزی جز سقوط و افتادن به لیگ یک نیست.

در اقصی نقاط مختلف جهان، به ندرت تیمی یافت می شود که در عالی ترین و بالاترین سطح فوتبال باشگاهی هر کشوری حاضر باشد و در ورزشگاه خانگی خود، بدون طرفدار، با بازیکنان متوسط و گاهی پایین تر از سطح انتظار و بودجه اندک و بسیار کم، به مصاف حريفان قدرتمند لیگ برتری برود!هوادار در طول سه فصل گذشته، به طرزی عجیب و باورنکردنی در لیگ برتر باقی مانده و اکنون نوبت آن رسیده که آنها پس از چهار سال، با لیگ برتر برای همیشه خداحافظی و وداع کنند!